Ίσως να μην έχει γίνει γνωστό στο ευρύ κοινό ότι έχει υπάρξει ένα προεδρικό διάταγμα που ακυρώνει την ισχύ των πτυχίων των ηθοποιών είτε έχουν φοιτήσει στο Εθνικό θέατρο είτε σε ιδιωτική σχολή αναγνωρισμένη από το κράτος.
Αυτός ο νόμος αφορά και όλους τους καλλιτέχνες που έχουν τελειώσει την κρατική σχολή ορχηστικής τέχνης, χορευτές δηλαδή. Σχολές κινηματογράφου- σκηνοθέτες, διευθυντές φωτογραφίας, μοντέρ, σχολές ηχοληψίας που αφορά ηχολήπτες και τεχνικούς ήχου. Tο ωδείο Αθηνών που αφορά μουσικούς και ηθοποιούς.
Αυτός είναι ο λόγος που το τελευταίο διάστημα οι καλλιτέχνες έχουν ξεσηκωθεί και απεργούν.
Tα θέατρα την 1η και 2η Φεβρουαρίου παραμένουν κλειστά. Οι ηθοποιοί όμως που δουλεύουν στην τηλεόραση όπως και όλοι εμείς οι τεχνικοί είμαστε αναγκασμένοι να δουλέψουμε γιατί το εκάστοτε κανάλι θα προβάλει το επεισόδιο.
Έτσι λοιπόν δεχτήκαμε να δουλέψουμε σήμερα 2/2/2023 γιατί πολύ απλά αν απεργούσαμε σήμερα θα αναγκαζόμασταν να δουλέψουμε το Σάββατο.
Αφ’ ενός μεν η δουλειά μας, που είναι δύσκολη, εργαζόμαστε καθημερινά 10 ώρες ενώ πληρωνόμαστε για 8 άωρο. Μας αναγκάζει να είμαστε σε καθημερινή απασχόληση μη έχοντας χρόνο για άλλες ασχολίες. Αφ’ εταίρου είμαστε εμείς που δεχτήκαμε πλήγματα στη δουλειά και με την οικονομική και με την υγειονομική κρίση.
Αυτή τη στιγμή βρίσκομαι στο γύρισμα και γράφω μόνο και μόνο για να μπορέσει να ακουστεί η φωνή μας, μιας και δεν έχω τη δυνατότητα να βρίσκομαι στο Σύνταγμα μαζί με τους συναδέλφους – συνεργάτες.
Αυτό δεν συμβαίνει προφανώς μόνο στο δικό μας επάγγελμα. Απλώς το δικό μας επάγγελμα που είναι προβεβλημένο προς τα έξω ο κόσμος νομίζει ότι τα χρήματα που κερδίζουμε από την δουλειά μας βγαίνουν ευκολότερα.
Το προεδρικό διάταγμα λοιπόν ακυρώνει την ισχύ των πτυχίων ανωτέρας εκπαίδευσης που έχουν ισοτιμία με τεχνολογικό ίδρυμα. Καθώς όλα τα ΤΕΙ αναβαθμίστηκαν σε Πανεπιστήμια. Αυτόματα εμείς που έχουμε πτυχία ισάξια με ΤΕΙ μας πετάει στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση και αυτό προφανώς θα έχει και μισθολογική εξομοίωση.
Οι άνθρωποι των τεχνών δεν είμαι μόνο ΄΄άπλυτοι΄΄ καλλιτέχνες που σκέφτονται και οραματίζονται την τέχνη τους. Είναι εργάτες της τέχνης οι οποίοι διαβάζουν και ενημερώνονται για την δουλειά τους καθημερινά.
Πρόσφατα διαπίστωσα πως ιδιωτικό κολλέγιο που υποτίθεται εκπαιδεύει φοιτητές για να γίνουν σκηνοθέτες κινηματογράφου δεν διδάσκει ούτε καν στοιχειώδη ιστορία θεάτρου. Πώς είναι δυνατόν τέτοιου είδους σχολές που υπάρχουν και θεωρούνται αναγνωρισμένες από την πολιτεία να μην κάνουν βασικά μαθήματα και εμείς που κάναμε και έχουμε πτυχία από το υπουργείο πολιτισμού να θεωρούμαστε κατώτατης μόρφωσης;
Μαθητές που υποτίθεται ήρθαν να κάνουν σεμινάριο θεατρικής σκηνοθεσίας με εξέπληξαν που δεν ήξεραν έναν Έλληνα θεατρικό συγγραφέα. Δεν γνώριζαν βασικά πράγματα ιστορίας θεάτρου.
Το θέμα λοιπόν με την κρίση κάθε είδους δεν είναι μόνο η υποβάθμιση και η εξαθλίωση του κάθε εργαζόμενου αλλά η στοχευμένη αγραμματοσύνη που επιδιώκουν ώστε να χειραγωγούν μάζες.
Ο νεοφασισμός και οι ημιμαθείς που ξεφύτρωσαν ξαφνικά είναι αυτοί που θέλουν να οδηγούν τις μάζες.
Ο χειρότερος μαθητής δραματικής σχολής σήμερα έχει διαβάσει και έχει δει τουλάχιστον ένα θεατρικό έργο. Και λένε σε ένα παιδί που έχει όνειρα για το μέλλον του ότι το πτυχίο που θα πάρει και χρυσοπληρώνουν οι γονείς του δεν θα έχει καμία μεγαλύτερη αξία από το απολυτήριο Λυκείου.
Αυτό είναι το μέλλον που θέλουμε; Ακαλλιέργητους ανθρώπους για να ακούνε τις ειδήσεις από τα κανάλια που μεγεθύνουν κάθε πρόβλημα και στρέφουν τις μάζες προς εκεί που τις κατευθύνουν;
Όχι ο πολιτισμός και η τέχνη είναι σε αρκετά υψηλό επίπεδο στη χώρα μας όσο κι αν δεν το πιστεύουν κάποιοι και οφείλουμε να οδηγήσουμε εμείς το ευρύ κοινό προς τη γνώση τη μάθηση και τη μαγεία της τέχνης μας.
Η αφύπνιση μέσω της τέχνης, μέσω της γνώσης, μέσω της αναζήτησης, θα είναι πάντα ένας παλμός που θα δονείται ανάλογα με τα γεγονότα και τις εποχές.
Γράφει η Κλεοπάτρα Σβανά Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
