Σήμερα, ολοένα και περισσότερο εδραιώνεται η θεραπευτική χρήση του χορού στην χώρα μας. Οι εφαρμογές της συναντώνται πλέον σε ειδικό και κανονικό πληθυσμό αλλά και σε άτομα με ειδικές απαιτήσεις στην ψυχοσωματική απόδοση. Έτσι, νέες εφαρμογές Χοροθεραπείας, προτάσσονται πλέον, όχι μόνο ως υποστηρικτικά εργαλεία ατόμων που χρήζουν ανάγκης ψυχοθεραπευτικής αγωγής – αλλά και ως μέσα ψυχαγωγίας, πρόληψης της υγείας και βελτίωσης της ψυχοσωματικής μας απόδοσης.
Η εφαρμογή όμως προγραμμάτων Χοροθεραπείας σε κανονικό πληθυσμό χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή,
καθώς προκύπτουν διάφορες προβληματικές:
Α) Τα μαθήματα Χορο/κινησιοθεραπείας (ΧΚΘ) δομούνται κατά περίπτωση, ανάλογα με την ψυχοδυναμική σύνθεση της ομάδας. Απαιτείται διαρκής αναπροσαρμογή της μεθοδολογίας, των στόχων και της διδακτικής ύλης κατά τη διάρκεια της συνεδρίας ανάλογα με τα ενδιαφέροντα, τις ανάγκες και τις απαιτήσεις των εμπλεκομένων. Για έναν ανειδίκευτο παρατηρητή, η ΧΚΘ θα φάνταζε ως «μαθήμα χορού» με πολλές μουσικές εναλλαγές και πλούσιο κινησιολογικό ρεπερτόριο, με απρόβλεπτες ασκήσεις και χορογραφίες, προσαρμοσμένο στις επιθυμίες και διαθέσεις των συμμετεχόντων... «δρώσα μάζα»...
Β) Επειδή οι εφαρμογές ΧΚΘ αρχικά βασίζονταν σε μεθοδολογικά πρότυπα που εξυπηρετούσαν ΑμεΑ ή άτομα με ψυχικές διαταραχές, προκύπτουν διάφορες κινδυνολογίες όσον αφορά τις εφαρμογές ΧΚΘ και τις συνέπειές της όταν εφαρμόζονται σε κανονικό πληθυσμό!
Γ) σε κανονικό πληθυσμό, ο θεραπευτής παίρνει το ρόλο του δασκάλου, εκπαιδευτή, και συντονιστή... ρόλος που απαιτεί ιδιαίτερες ικανότητες και που έχει αυξημένες ευθύνες.
Δ) Η προσαρμογή ενός μαθήματος ΧΚΘ στις ανάγκες ή προτιμήσεις ενός ετερογενούς (κανονικού) πληθυσμού είναι μία «πρόκληση» όχι μόνο για τον δάσκαλο/ εκπαιδευτή, αλλά και για τον συμμετέχοντα.
Ε) Η εκπαιδευτική παρά θεραπευτική εμπειρία του ΧΚΘτη παίζει καθοριστικό ρόλο για την επιτυχία ενός τέτοιου προγράμματος σε κανονικό πληθυσμό.
Παραταύτα, αν και προκύπτουν δύσκολες προκλήσεις, υπάρχουν και πολλά οφέλη όταν συμμετέχει κάποιος σε προγράμματα ΧΚΘ. Ολοκληρώνοντας τον κύκλο συναντήσεων ΧΚΘ, ο συμμετέχων συνήθως παρατηρεί βελτίωση στις κοινωνικές του δεξιότητες, στη γλώσσα του σώματος και στο παρουσιαστικό του, στη φυσική και νοητική του δυναμική και στην ικανότητα συναισθηματικής αυτορρύθμισης.
Στην Ελλάδα, μαθήματα Χοροθεραπείας συχνά εντάσσονται σε προγράμματα ψυχαγωγικών ή εκπαιδευτικών κέντρων χορού. Η δε ΧΚΘ, διαφέρει από τη διδασκαλία χορού όσον αφορά τη δομή και τους στόχους παρά το περιεχόμενο του μαθήματος. Οι τεχνικές είναι πολλές. Ανάλογα με τον τύπο ΧΚΘ προκύπτουν και τα θετικά ενός προγράμματος. Η ειδική κατάρτιση του θεραπευτή ως παιδαγωγός είναι σημαντικό προνόμιο.
Ας δοκιμάσουμε και Χοροθεραπεία λοιπόν! Είτε ως θεραπευτικό εργαλείο, είτε ως μία νέα μέθοδο διδασκαλίας Χορού... μία μέθοδος που κατακτά ολοένα και περισσότερο έδαφος ... ίσως και μία νέα μορφή Χορού ! ...που κύριο δομικό της στοιχείο είναι η δημιουργία και βασικό μεθοδολογικό μονοπάτι, η κινητοποίηση των συμμετεχόντων για ελεύθερη έκφραση, χωρίς περιορισμούς και με σεβασμό προς το «οικείο», το «άλλο», το «ξένο».
Οι οπαδοί διαρκώς αυξάνονται... Το δέλεαρ για τους περισσότερους .... ότι είναι κάτι καινούργιο... «κάτι διαφορετικό διατίθεται στην αγορά» ... Ας το δοκιμάσουμε! Γιατί όχι;