Τί είναι για σένα η τέχνη σου και τι αισθάνεσαι όταν δημιουργείς;
Η τέχνη είναι για μένα ένας μαγικός κόσμος, όμορφος, γαλήνιος και σοφός. Όταν δημιουργώ προσπαθώ να κάνω ορατό αυτό τον κόσμο σε όσους περισσότερους συνανθρώπους μου είναι εφικτό.
Ποιο είδος θα έλεγες ότι σε αντιπροσωπεύει και ποια είναι η τεχνική, τα υλικά και τα θέματα που χρησιμοποιείς;
Το ασπρόμαυρο σχέδιο ήταν και είναι το αγαπημένο μου μέσο. Έχω χρησιμοποιήσει διάφορα υλικά και τεχνικές και έχω περάσει από τη ζωγραφική στην μικτή τεχνική, στην εγκατάσταση στο βίντεο. Σήμερα κυρίως ζωγραφίζω με ακρυλικά σε καμβά, αγαπημένο μου χρώμα είναι το κόκκινο και το θέμα που με απασχολεί είναι ο άνθρωπος και η εσωτερική του υπόσταση σε σχέση με το σύγχρονο τρόπο ζωής και αντίληψης της πραγματικότητας.
Υπάρχει κάποια καθοριστική στιγμή των νεανικών σου χρόνων που σε οδήγησε να γίνεις καλλιτέχνης;
Πριν πάω στο σχολείο μπορούσα να ζωγραφίσω κάτι εκ του φυσικού και να μοιάζει πάρα πολύ. Η ζωγραφική ήταν πάντα ένα ζωντανό κομμάτι μέσα μου, που μου έδινε δύναμη, αλλά το να ακολουθήσω ξεκάθαρα το δρόμο του καλλιτέχνη έγινε μόνο όταν πήγα στη σχολή βιτρώ και έκανα πρώτη φορά σχέδιο με την Ευγενία Αθανασάκου. Η Ευγενία ήταν ο άνθρωπος που με έκανε να θέλω να μοιραστώ με τους άλλους τον κόσμο αυτό που είχα μέσα μου καλά φυλαγμένο, έως τότε.
Θεωρείς ότι η σχέση σου με την τέχνη είναι μία διαδρομή και αν ναι, μπορείς να αναφέρεις μερικούς βασικούς σταθμούς;
Ναι είναι σίγουρα μια διαδρομή. Ένας βασικός σταθμός ήταν η Σχολή Καλών Τεχνών και η εκπόνηση της Διπλωματικής μου εργασίας, ένας επόμενος εξίσου σημαντικός σταθμός ήταν η συνεργασία μου με την εικαστική ομάδα «SeeThrough». Σταθμό επίσης σημαντικό για την εξέλιξη της δουλειάς θεωρώ και την ενασχόλησή μου με το βίντεο.
Ποιος ο προσδοκώμενος αντίκτυπος των έργων σου στο θεατή και ποια είναι η σχέση προσωπικού – κοινωνικού στην τέχνη σου;
Αυτό που επιθυμώ είναι να δει έστω από ένα μικρό παράθυρο τον κόσμο μου ο θεατής, γιατί διαφορετικά αυτός ο κόσμος γίνεται αόρατος, σα να μην υπήρξε ποτέ. Έτσι η σχέση αυτή προσωπικού - κοινωνικού στην τέχνη μου είναι ζωτικής σημασίας, για να μπορέσει κάποιος να ταξιδέψει σε έναν τόπο πρέπει να του δείξεις το πέρασμα.
Τι είναι εκείνο που σε παρακινεί και πόσο σε ενδιαφέρει η προβολή του έργου σου;
Με παρακινεί πάντα η σκέψη μου και όταν δεν δουλεύω σκέφτομαι, αυτό με κρατά σε εγρήγορση. Φυσικά η προβολή του έργου μου με ενδιαφέρει πάρα πολύ. Πιστεύω ότι είναι συνυφασμένη με την αγάπη του καλλιτέχνη για το έργο του και τη συνειδητοποίηση της ιδιαίτερής του αποστολής.
Ποια είναι η ερευνητική - καλλιτεχνική σου δραστηριότητα:
Στις πρώτες μου καλλιτεχνικές αναζητήσεις από το 1997 έως το 2002 χρησιμοποιώ την ύλη εκφράζοντας την τέχνη της στιγμής. Στην πορεία ανακαλύπτω την αισθητική του χάους και έννοιες όπως: Ολότητα – ανατροφοδότηση, επέκταση – αναδίπλωση και παράξενος ελκυστής που με συγκλονίζουν. Αυτές τις έννοιες τις εκφράζω σε σχέση με τον άνθρωπο, το άμεσο περιβάλλον, το σύμπαν, το μικρόκοσμο και τις διεργασίες της σκέψης. Το 2004 συμβάλω ενεργά στην ίδρυση της καλλιτεχνικής ομάδας «SeeThrough» με σκοπό την ομαδική εικαστική παρέμβαση. Στόχος, η δημιουργία ενός έργου αυθύπαρκτου και αυτοτελούς, που προκύπτει όταν ο κάθε ένας καλλιτέχνης βλέπει μέσα από το έργο των άλλων και όλοι μαζί δημιουργούν ένα νέο έργο. Τα μέλη της ομάδας διερευνούν τη λειτουργία ενός ομαδικού έργου ως αυτόνομου οργανισμού, που παράλληλα αντανακλά τη δημιουργική διάσταση των αρχικών μερών.
Από το 2006 η ενασχόλησή μου και με το βίντεο πρόσθεσε στην εικαστική μου έρευνα πιο έντονα την έννοια του χρόνου και της ξεχωριστής επέκτασης του χωροχρόνου για τον κάθε άνθρωπο.
Σήμερα ο προβληματισμός μου εστιάζεται σε σημεία του ανθρώπινου σώματος, με σκοπό να διαγράψει τα αρχικά καθορισμένα όρια της ανθρώπινης υπόστασης μέσα από μία «μαγική» διαδικασία ενδοσκόπησης.
Ποια έργα σου θεωρείς ιδιαίτερα σημαντικά;
Θεωρώ σημαντικά τα έργα της Διπλωματικής μου, "Τα τοπία του μέσα έξω ".
Τίτλος: "Τα Τοπία του Μέσα – Έξω"
Χρονολογία: 2002
Περιγραφή: Εγκατάσταση στη Σχολή Καλών Τεχνών Αθήνας, Εργαστήριο Βαλαβανίδη
Υλικά: φελιζόλ, υαλοβάμβακας, ατλακόλ, τσιμέντο, μαρμαρόσκονη, σκόνες αγιογραφίας, σπρέι, πλαστικό καλώδιο και πλεξιγκλάς
Διαστάσεις: Κινητές διαστάσεις
Ενότητα: "Τα Τοπία του Μέσα – Έξω"
Τόπος: Art Park, Ρόδος, ένα μεγάλο τμήμα της εγκατάστασης (Δωρεά)
Θεωρώ επίσης σημαντικό αυτό το έργο, αφιερωμένο στον πατέρα μου:
Τίτλος: "Ήταν ένας Δημήτρης, ο πατέρας μου"
Χρονολογία: 2003
Περιγραφή: Ζωγραφική, λάδι σε καμβά
Διαστάσεις: 100 Χ 100 cm
Ενότητα: "Η έννοια της αυτοομοιότητας"
Τόπος: Προσωπική συλλογή
Αυτό το έργο, που ήταν αποτέλεσμα της ομαδικής δουλειάς που βγήκε μέσα από τη συνεργασία με την εικαστική ομάδα See through.
Τίτλος: " See through" 2004, "Επτά πόρτες"
Χρονολογία: 2004
Περιγραφή: Εγκατάσταση
Διαστάσεις: 700 Χ 200 Χ 210 cm
Ενότητα: Δεν υπάρχει
Τόπος: Προσωπική συλλογή των καλλιτεχνών
Επτά πόρτες – περάσματα καλούν τον επισκέπτη να τα διασχίσει και να περάσει διάμεσου αυτών , στον χώρο της έκθεσης. Επτά πόρτες – μια εκφραστική ολότητα. Επτά διαφορετικές επιλογές – ένας προορισμός του βλέμματος στον κόσμο της εσωτερικής αναζήτησης των καλλιτεχνών.
Αυτό το έργο, που αποτέλεσε σταθμό σε μία σειρά από έργα.
Τίτλος: " Αλοtόπια "
Χρονολογία: 2008
Περιγραφή: Ζωγραφική, ακρυλικά σε καμβά
Διαστάσεις: 120 Χ 90 cm
Ενότητα: "Αλοtόπια"
Τόπος: Ιδιωτική συλλογή
Το έργο αυτό που είναι αποτέλεσμα εικονοποίησης ποιήματος και η συνεργασία αυτή ήταν πολύ σημαντική για την εξέλιξη της δουλειάς μου.
Τίτλος: " Σκοτεινά δωμάτια "
Χρονολογία: 2008
Περιγραφή: Ζωγραφική, ακρυλικά σε καμβά
Διαστάσεις: 120 Χ 90 cm
Ενότητα: "Αλοtόπια"
Τόπος: Προσωπική συλλογή
Τέλος αυτό το έργο, αντιπροσωπευτικό μίας σειράς έργων που βγήκαν πάλι μέσα από συνεργασία και θεωρώ ότι το αποτέλεσμα ήταν πολύ ενδιαφέρον.
Τίτλος: " Τόξο...ουράνιο? "
Χρονολογία: 2010
Περιγραφή: Ζωγραφική, ακρυλικά σε καμβά
Διαστάσεις: 100 Χ 80 cm
Ενότητα: " ΑΠΕΙΚΟΝΙΣΗ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ"
Τόπος: Ιδιωτική συλλογή
Σήμερα σε μία τόσο δύσκολη κατάσταση για τη χώρα μας τι είναι αυτό που σε παρακινεί;
Αυτό που περισσότερο με παρακινεί είναι ότι σκέφτομαι την σημαντικότητα της παρουσίας των καλλιτεχνών στην πόλη, ειδικά σε μια τόσο δύσκολη και ισοπεδωτική κατάσταση και αυτό μου δίνει δύναμη να παλέψω. Νομίζω ότι πολλοί καλλιτέχνες ξεκινάνε με λάθος τρόπο την προβολή του έργου τους, αποφεύγοντας να το αναδείξουν στην πόλη τους και κυνηγώντας αίθουσες - γκαλερί πιο γνωστές στο κέντρο. Θα ήταν ίσως σκόπιμο να ξεκινούν από την πόλη τους και να υπήρχε έτσι μια τόνωση στο ενδιαφέρον των κατοίκων για τα εικαστικά και σε τοπικό επίπεδο πόλης. Είναι πολύ σπουδαίο να βλέπει κάποιος για να μάθει να βλέπει. Αν δεν έρχεται σε επαφή με την τέχνη μέσα από μία άμεση οδό, μπορεί και να μην την αναζητήσει και να λέει απλά ότι δεν ενδιαφέρεται. Το να δώσεις αυτή τη δυνατότητα είναι νομίζω ένα πρώτο βήμα. Ένα επόμενο βήμα ίσως θα ήταν η δημιουργία δικτύου των καλλιτεχνών, ώστε να δίνεται η δυνατότητα ο απλός κάτοικος να επισκεφτεί κάποια εργαστήρια ή ακόμη να δίνεται η δυνατότητα αυτή και σε σχολεία ή συλλόγους της περιοχής.
Μία ιδέα επίσης θα ήταν η οργάνωση ανοιχτών εργαστηρίων εικαστικών, όπου να μπορούν οι καλλιτέχνες να δημιουργούν, να συνεργάζονται και να υπάρχει η δυνατότητα επίσκεψης και από το κοινό.
Υπάρχουν κάποια χαρακτηριστικά της δικής σου πόλης, της Νίκαιας που θεωρείς ότι σε έχουν εμπνεύσει;
Με έχει εμπνεύσει ο κοινωνικός τρόπος ζωής. Τα δρομάκια με τα χαμηλά σπίτια και τις πολυκατοικίες δίπλα, που δημιουργούν αυτήν την αίσθηση του ανομοιογενούς αλλά ταυτόχρονα πολύ ζωντανού. Οι γειτονιές γεμάτες κόσμο να πηγαινοέρχεται και γενικά αυτή η αίσθηση του οικείου, αυτού που υπάρχει εκεί και όταν φεύγεις, σε περιμένει και σε αγκαλιάζει έτσι απλά, χωρίς επιτήδευση και θόρυβο.
Υπάρχει πιστεύεις σύνδεση της δημιουργίας καλλιτεχνικού έργου στην πόλη σου σε σχέση με το σύγχρονο κόσμο της τέχνης;
Ναι πιστεύω ότι υπάρχει, αλλά δεν υπάρχει η ίδια δυνατότητα προβολής πραγμάτων που γίνονται. Σήμερα στον κόσμο της ψηφιακής πληροφορίας ότι δεν προβάλλεται είναι σα να μην υπάρχει, γιατί τη θέση του θα πάρει κάτι άλλο που βρήκε τον τρόπο να προσεγγίσει το θεατή, έστω και διαδικτυακά.
Έχεις κάποια μελλοντικά σχέδια;
Να δημιουργώ και να δώσω όσο περισσότερη ώθηση μπορώ και σε άλλους δημιουργούς να συνεχίσουν να έχουν την τέχνη τους σαν ανάσα ζωής και να μην τα παρατάνε. Αυτό είναι κάτι που σε πληγώνει πολύ, να βλέπεις μυαλά δυνατά που έχουν τόσα να προσφέρουν δημιουργώντας και να σταματούν να φωνάζουν προς τα έξω. Θέλω να έχω τη δυνατότητα να παλέψω αυτό το πράγμα, που δυστυχώς συμβαίνει αρκετά τον τελευταίο καιρό.
Πώς θα χαρακτήριζες τον εαυτό σου ως καλλιτέχνη:
Θα έλεγα είμαι αισιόδοξη, ενθουσιώδης, παρορμητική αλλά και ταυτόχρονα πολύ λογική, σκέφτομαι πολύ αυτό που κάνω και το οργανώνω, ώστε να αποκτήσει μία υπαρκτή υπόσταση κι ας προέρχεται από έναν κόσμο άυλο και πνευματικό.
Πώς θα χαρακτήριζες το καλλιτεχνικό σου έργο:
Αν και εγώ είμαι αισιόδοξη το καλλιτεχνικό μου έργο ίσως είναι σκοτεινό κάποιες φορές. Κατά καιρούς έχω ονομάσει τα έργα μου "ψυχογράφημα" ή "ψυχικός χώρος", και πιστεύω τελικά ότι είναι εικονοποίηση ψυχικών καταστάσεων, αλλά και κάποιας βαθιάς αντίληψης και συνείδησης που διέπει ολόκληρο το σύμπαν.
