Στα Σκοτεινά... τι σημαίνει για σένα σκότος;
Είμαι άνθρωπος που αγαπάω το φώς αλλά γοητεύομαι από το σκοτάδι. Σκότος για εμένα αν το προσδιορίσουμε ως συναίσθημα, είναι ένα άκρως αντιφατικό συναίσθημα. Περικλείει μέσα του μία απεριόριστη δύναμη και εμφανίζει στην επιφάνεια όλες τις ανθρώπινες αδυναμίες. Αυτός ο συνδυασμός με γοητεύει και με μαγεύει απίστευτα.
Ποιους ρόλους υποδύεσαι;
Στην παράσταση Στα Σκοτεινά-Making movies κάνω δυο μονολόγους, δυο πολύ διαφορετικές γυναίκες αλλά στο σύνολο της παράστασης υποδύομαι και πολλούς άλλους μικρότερους ρόλους . Στον ένα μονόλογο υποδύομαι μια γυναίκα που κακοποιείται από τον άνδρα της. Δεν φεύγει, δεν του επιτίθεται αλλά τον δικαιολογεί και ελπίζει ότι κάποτε όλο αυτό θα περάσει και θα ζήσουνε μαζί -ευτυχισμένοι μέχρι το 'τέλος'. Είναι μια γυναίκα για εμένα, που αρνείται να παραδεχτεί ότι έκανε λάθος επιλογή στον γάμο της και φοβάται να μείνει μόνη της ελπίζοντας πως όλα θα περάσουν, σε συνδυασμό πάντα με τον έρωτα που τρέφει για αυτόν τον άντρα. Στον άλλο μονόλογο υποδύομαι μία γυναίκα που δέχτηκε την μεγαλύτερη ακύρωση που μπορεί να νιώσει ένας άνθρωπος από τον πιο σημαντικό άνθρωπο της ζωής μας – από την ίδια της την μητέρα. Έτσι μεγάλωνε πιστεύοντας ότι ζει σε βάρος των άλλων , ζητάει συγγνώμη ακόμη και για το οξυγόνο που αναπνέει. Ώσπου μία μέρα με αφορμή ένα γεγονός ανακάλυψε μέσα της ένα όπλο για να πάρει την δική της εκδίκηση – για όλους αυτούς που την καταδίκασαν στο λίγο, στο λίγο σε όλα.
Η συχνή εναλλαγή διαφορετικών ρόλων σε μια παράσταση πόσο μεγάλη πρόκληση είναι για έναν ηθοποιό;
Είναι πολύ μεγάλη πρόκληση για έναν ηθοποιό η συχνή εναλλαγή ρόλων καθώς κρύβει πολλές παγίδες σε περίπτωση περιγραφής των ρόλων και κυρίως διαφοροποίησης αλλά και μεγάλο ρίσκο, για αυτό και γίνεται ακόμα μεγαλύτερη η πρόκληση.
Είναι δύσκολο για έναν ηθοποιό να «παίζει» καταστάσεις της καθημερινότητας;
Ο ηθοποιός όταν καλείται να υποδυθεί ένα ρόλο είτε κλασσικού ρεπερτορίου είτε σύγχρονου πάντα έχει να αντιμετωπίσει δυσκολίες, διαφορετικής φύσεως βέβαια κάθε φορά. Οι καθημερινές καταστάσεις αν και μας είναι πιο οικείες ως εικόνες για μένα προσωπικά έχουν μεγαλύτερη δυσκολία. Όσο πιο κοντά σου είναι κάτι, τόσο πιο δύσκολο είναι πολλές φορές να το υποδυθείς.
Η παράσταση έχει να κάνει και με θέματα που θεωρούνται ταμπού για την ελληνική κοινωνία. Περιγράφει καταστάσεις ενδοοικογενειακής βίας, σχέσεις γονιών - παιδιού, ομοφυλοφιλία. Πιστεύεις πως ένα θέατρο απελευθερώνει τη σκέψη;
Πιστεύω πως μια θεατρική παράσταση μπορεί να σου δώσει πολλά ερεθίσματα, να σου ανοίξει νέους ορίζοντες, να προβληματίσει, να ψυχαγωγήσει και να κάνει τον κάθε θεατή να σκεφτεί... Η απελευθέρωση της σκέψης όμως είναι στο χέρι του θεατή ,κατά πόσο είναι έτοιμος και θέλει να αφεθεί και να επιτρέψει στον εαυτό του να απελευθερώσει την σκέψη του.
Ζούμε μια εποχή που οι άνθρωποι του θεάτρου έχουν πάρει τη σκηνή στα χέρια τους. Κάνουν μόνοι τους παραγωγές, σκηνικά, συνεργασίες. Πως το βιώνεις αυτό;
Το βιώνω όμορφα και με χαμόγελο!!! Έχω συμμετάσχει σε τέτοιες παραστάσεις και έχω νιώσει τις πιο όμορφες και δυνατές συγκινήσεις. Το να συνυπάρχεις με ανθρώπους με κοινό όραμα , αγάπη για το θέατρο και κοινό στόχο είναι ευλογία!
Το χειμώνα συμμετείχες στην παράσταση Ιστορία Δυο Πόλεων του Τσαρλς Ντίκενς, τώρα που έκλεισε αυτός ο κύκλος παραστάσεων, πως θα χαρακτήριζες αυτή την δουλειά?
Η αλήθεια είναι πως όσο χρονικό διάστημα και αν περάσει από το τέλος κάθε παράστασης ποτέ δεν καταφέρνω να είμαι απόλυτα αντικειμενική καθώς έχω υπάρξει κομμάτι της παράστασης. Στην Ιστορία Δύο Πόλεων είχα πάλι να υποδυθώ δύο τελείως διαφορετικούς ρόλους που ήταν μεγάλη πρόκληση για εμένα όπως αναφέραμε και προηγουμένως σε συνδυασμό με το κλασσικό μυθιστόρημα του Τσάρλς Ντίκενς και την σκηνοθεσία του Μάκη Κατσούλη. Ήταν μία πολύ όμορφη συνεργασία και μία παράσταση που έγινε από ένα σύνολο ανθρώπων με βασικό άξονα την αγάπη και την πίστη σε αυτή την παράσταση.
Ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια?
Μέχρι τέλος Ιουνίου κάθε Τετάρτη και Πέμπτη θα βρισκόμαστε στον Τεχνοχώρο Cartel, Στα Σκοτεινά – Μaking movies σε κείμενο του Γιώργου Ηλιόπουλου και σκηνοθεσία του Θοδωρή Βουρνά. Ταυτόχρονα βρίσκομαι σε περίοδο προβών για μια physical παράσταση με τον σκηνοθέτη-χορογράφο Αριστοτέλη Μαγουλά όπου θα κάνουμε μια μικρή περιοδεία τον Ιούλιο και από τον Οκτώβριο θα παρουσιάσουμε την δουλειά μας σε κάποιο Αθηναϊκό θέατρο.
Τι σε ενοχλεί στο ελληνικό θέατρο;
Στο θέατρο μιλάμε για την αλήθεια, ψάχνουμε την αλήθεια των ρόλων, αναζητάμε την αλήθεια της στιγμής,την αλήθεια της κάθε λέξης που προφέρεται από το στόμα μας. Και αυτό που με ενοχλεί στο ίδιο αυτό θέατρο είναι η ξεχασμένη προσωπική αλήθεια των ίδιων ανθρώπων.
Λεπτομέρειες για την παράσταση "Στα σκοτεινά" πατήστε ΕΔΩ
