Γιατί επέλεξες ν΄ ασχοληθείς με το κουκλοθέατρο;
Την απόφαση αυτή την πήρα όταν ένιωσα ότι γενικά η τέχνη ήταν μονόδρομος για εμένα. Αποφάσισα ν΄ ασχοληθώ με το κουκλοθέατρο γιατί θεωρώ ότι είναι μια μορφή τέχνης που περικλύει κι άλλες μορφές, για παράδειγμα, το σενάριο, τη σκηνογραφία, τη σκηνοθεσία, την υποκριτική.
Γενικά πιστεύω το ερώτημα, εφόσον τεθεί, απαντάται εύκολα ανατρέχοντας στην παιδική ηλικία. Στη μνήμη αυτή συναντάς έναν ελεύθερο άνθρωπο με φυσικά χαρίσματα και εκμεεύεις το αληθινό θέλω, κι εγώ ήθελα ν΄ασχοληθώ με όλα τα παραπάνω.
Τι ειναι κουκλοθέατρο για εσένα;
Το κουκλοθέατρο για εμένα για να απεγκλωβιστεί από τους συνήθεις συνειρμούς, πρέπει να μάθει να συνομιλεί περισσότερο με τη σύγχρονη τέχνη. Είναι ένα είδος τέχνης πολλές φορές μόνο και αποκομμένο. Ειδικά στην Ελλάδα είναι πιο κοντά στη λαική τέχνη και απευθύνεται κυρίως στο παιδικό κοινό. Κάτι τέτοιο δε συμβαίνει σε άλλες χώρες όπως στη Γαλλία για παράδειγμα όπου πάρα πολλές επαγγελματικές ομάδες δημιουργούν έργα για ενήλικες όπου η αισθητική τους διαμορφώνεται εμπλέκοντας στοιχεία όπως το θέατρο αντικειμένου, το σωματικό θέατρο η εικαστική ή ηχητική εγταστάση, το σύγχρονο κείμενο κτλ
Περφόρμερ και κουκλοπαίχτρια. Που συναντιούνται αυτοί οι δρόμοι;
Ο τρόπος που εκφράζομαι στη σκηνή είναι μέσω της κίνησης. Ειδικεύτηκα σε ένα είδος θεάτρου κούκλας όπου το σώμα είναι το βασικό εργαλείο είτε ως σκηνογραφία είτε ώς παρτενέρ. Αυτό επέβαλε από εμένα μια σωματική δουλειά την οποία έκανα μέσω της μιμικής και του σωματικού θεάτρου. Ακολουθώντας το ενδιαφέρον μου για τη σχέση σωματικού θεάτρου και αντικειμένου φοίτησα στην Ecole International de Théâtre Jacques Lecoq στο Παρίσι στο τμήμα σκηνογραφίας, μια σχολή που μου άνοιξε μεγάλα πεδία αναζήτησης. Πρόκειται για μια ιδιότυπη τεχνική όπου η έρευνα σε οδηγεί σε μια κατασκευή κινητού γλυπτού με την έννοια ότι η σκηνογραφία σου κινείται από το σώμα σου στο χώρο. Διδάχθηκα δηλαδή μια μορφή τέχνης κοντά στην Performance Art όπως αυτή αναδείχτηκε για παράδειγμα από την Rebecca Horn ή όπως συναντάμε στον Oscar Schlemmer. Τέλος είμαι ενεργό μέλος στην ομάδα χoρού Synthesis 748 του Σπύρου Κουβαρά, ενός χορογράφου που ενδιαφέρεται για την σχέση εικαστικής εγκατάστασης και κινούμενου σώματος ενώ δουλεύω μαζί του ως περφόρμερ.
Ο λόγος που σε έκανε να φύγεις . Ήρθες από το Παρίσι σε μία δύσκολη στιγμή για την Ελλάδα. Γιατί και γιατί τώρα;
Έφυγα από την Ελλάδα το 2004. Τότε που η χώρα μας έδειχνε οτι ήταν σε μια στιγμή καμπής και ανάπτυξης. Η ίδια όμως δεν συμμετείχα σε όλο αυτό. Η ανάγκη μου ήταν περισσότερο η γνώση κι η εμβάθυνση της τέχνης μου. Γνωρίζετε ότι δεν υπάρχει σχολή εξειδικευμένη στο κουκλοθέατρο. Έτσι αποφάσισα να φύγω και να φοιτήσω στην επαγγελματική σχολή για μαριονετίστες – ηθοποιούς του Παρισιού, Théâtre aux Mains nues.
Ο λόγος που γυρίσα είναι επειδή ένιωσα μέσα μου ότι ο κύκλος μου εκεί τόσο ο προσωπικός όσο κι ο επαγγελματικός είχε κλείσει. Έφτασα στο ιδανικό για εμένα. Είναι η στιγμή εκείνη που ο καλλιτέχνης χρειάζεται την αλλαγή, τη νέα μάχη, τη νέα εμπειρία. Επιπλέον, το Παρίσι μου έδωσε την αισθητική καλλιέργεια, την προσβασιμότητα σε καλές παραστάσεις, σε σπουδαία μουσεία και γκαλερί, μου χάρισε μαθήματα οργάνωσης στα θέματα τέχνης. Δεν μου πρόσφερε όμως την απλότητα στην επικοινωνία με τους ανθρώπους και την δημιουργική συναναστροφή με άλλους
καλλιτέχνες. Η Ελλάδα την προσφέρει και μάλιστα την αποζητά περισσότερο απο ποτε σε αυτήν την δεδομένη στιγμή.
Πώς βρήκες τα πράγματα στην Ελλάδα;
Τα πράγματα στην ουσία δεν αλλάζουν. Αυτό που αλλάζει είναι ο τρόπος που τα κοιτάς. Στην Ελλάδα πολύ γρήγορα γνώρισα ανθρώπους που παρ’ όλο το αγωνία τους λόγο έλλειψης πόρων διέπονται από ορμή και δύναμη με ειλικρινή ανάγκη για νέα έργα. Επιπλέον ήρθα σε επαφή με πολύ γνωστούς χώρους οι οποίοι εργάζονται εντατικά με την πεποίθηση οτι η τέχνη είτε μέσω της εκπαίδευσης είτε μέσω καλλιτεχνικών έργων παίζει καθοριστικό ρόλο, σαν ένας φυσικός ρυθμιστής και φορέας ελπίδας στη σημερινή κατάσταση. Είναι άποψη με την οποία ταυτίζομαι οπότε ανοίγει
μεταξύ μας ένας ουσιαστικός διάλογος που φέρνει ωραίες συνεργασίες. Κρατώ όμως στενή σχέση με το εξωτερικό, αφού ταξιδεύω συχνά με τα έργα της Synthesis 748. Γενικά για εμένα η τέχνη δεν έχει όρια και χώρα.
Σχεδιάζεις εκπαιδευτικά προγραμματα για παιδιά;
Ναι και τα οποία διεξήγαγα στο Παρίσι και ψάχνουν πάντα το φυσικό τους χώρους για να υλοποιθούν. Στα εκπαιδευτικά προγράμματα χρησιμοποιώ την κούκλα καθώς είναι ένα πολύτιμο εργαλείο για την επικοινωνία μου με τα παιδιά και για τα ίδια με τη ζωή. Έχω σχεδιάσει όμως και προγράμματα όπως ΄΄ο Μικρόκοσμος΄΄, εργαστήρι το οποίο οδηγεί τα παιδιά μέσα από την έρευνα και την παρατήρηση της φύσης στην κατασκευή φορητών κοστουμιών και δυναμικής μάσκας ή το΄Όταν η Ζωγραφική γίνεται παιχνίδι΄΄ που ουσιαστικά τα παιδιά γνωρίζουν τους σύγχρονους καλλιτέχνες μέσω του διαδραστικού στοιχείου που μεταφέρουν τα έργα τους. Είναι έτσι σχεδιασμένα ώστε η ίδια η διαδικασία να έχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον. Θα υλοποιηθούν σύντομα στο ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης ενώ πραγματοποιούνται ήδη απο πέρυσι στην Πάτρα στο θέατρο Ακτ, σε ομίλους ιδιωτικών σχολείων και κέντρα δημιουργικής απασχόλησης.
Σχεδια για το μέλλον
Πέρα από την υλοποίηση των εκπαιδευτικών μου προγραμμάτων, σκοπεύω να δημιουργήσω ένα έργο για παιδιά το οποίο να ακουμπά στις αισθήσεις. Θα έχει μια εικονοπλαστική προσέγγιση και θα μιλά με έναν καλλιτεχνικό τρόπο για τα χρώματα, τα καθημερινά αντικείμενα, τους ήχους, τη φύση. Ο στόχος μου είναι τα παιδιά να νιώσουν οικεία, να νιώσουν ότι τα καταλαβαίνουμε.
Ετοιμάζω επίσης μια σόλο performance για την γκαλερί Owl Art Space στην Αθήνα, επάνω σε μια νέα ομαδική έκθεση που ο ίδιος ο χώρος ανοίγει, σε συνομιλία και με τους άλλους καλλιτέχνες που θα συμμετάσχουν με έργα τους. Θα έχει να κάνει με τον άνθρωπο-γυναίκα, το παρελθον, το μέλλον, τη μνήμη, την ενόραση, τη λύτρωση, τη θυσία, τη θεά ..
Μίλάμε για μια πομπή, ένα γάμο χωρίς άλλον, χωρίς καλεσμένους... Η γκαλερί Owl art Space βρίσκεται κάτω από τον βράχο της Ακρόπολης
Βιογραφικό
Η Κορίνα Κοτσίρη γεννήθηκε στην Πάτρα και είναι απόφοιτος της σχολής Ακμής στο τμήμα Graphic Design. Στην συνέχεια μετακόμισε στην Αθήνα όπου παρακολούθησε μάθηματα φωνητικής αγωγής, αφήγησης παραμυθιού, και αυτοσχεδιασμού στο Θέατρο των Αλλαγών και σύγχρονου κουκλοθεάτρου με τον Francisco Brito. Παράλληλα συνεργάστηκε με την ομάδα θεάτρου Merlin δημιουργώντας παραστάσεις για παιδιά.
Το 2004, ακολουθώντας το ενδιαφέρον της για την σχέση σωματικού θεάτρου και αντικειμένου πήγε στο Παρίσι όπου παρακολούθησε το L.E.M (Laboratoire d’Etude du Mouvement) το τμήμα σκηνογραφίας της Ecole International de Théâtre Jacques Lecoq που ειδικέυεται στην δυναμική έρευνα του χώρου και του ρυθμού διαμέσω της πλαστικής έκφρασης. Φοίτησε επίσης στην επαγγελματική σχολή για μαριονετίστες – ηθοποιούς του Παρισιού, Théâtre aux Mains nues, υπό την καθοδήγηση του Alain Recoing και παρακολούθησε επαγγελματικά σεμινάρια και master class με ομάδες σύγχρονου κουκλοθεάτρου όπως Compagnie Turak, Compagnie Aia Duda Paivaet Compagnie La Licorne.
Η Κορινα το 2008 ολοκληρώνει τις σπουδές της στο Παρίσι κάνοντας μαθήματα σωματικού θέατρού και σύγχρονης μιμικής με τις ομάδες Théâtre du Mouvement και In Extenso (Claire Heggen et Yves Marc, Catherine Dubois) ενώ διδάσκεται την τεχνική μιμικής Etienne Decroux στην σχολή Hippocampe.
Η Κορίνα Κοτσίρη έζησε και εργάστηκε στο Παρίσι για δέκα χρόνια. Διδάξε την τέχνη του κουκλοθεάτρου και του θεάτρου αντικειμένων και πραγματοποίησε εικαστικά εργαστήρια σε παιδιά και εφήβους σε Κέντρα Νέας Γενιάς (MJC Herblay, MPT Meudon, MPT Youri Gagarine) και σε Κέντρα Δημιουργικής Απασχόλησης, (CA Bercy, CA Victor Zèles, Association Mom’artre, Mom’Didot κλπ). Από το 2012 η Κορινα εργάστηκε και σε δημοτικά σχολεία του Παρισιού (20eme και 19eme arrondissement) προτείνοντας εκπαιδευτικά προγράμματα. Πολλές εκθέσεις και παραστάσεις έχουν υλοποιηθεί με μαθητές της. Στην Ελλάδα σήμερα εργάζεται στην Ελληνογαλλική σχολή Αγ. Ιωσήφ ώς υπεύθυνη θεατρικού παιχνιδιού στο θέατρο Ακτ στην Πάτρα και στο Παιχνιδαγωγείο Ν.Ψυχικού ενώ έχει συνεργαστεί με δήμους και φορείς.
Μαζί με τον χορογράφο Σπύρο Κουβαρά έχουν ιδρύσει την ομάδα σύγχρονου χορού Synthesis748, τα έργα της οποίας απευθύνονται σε ενήλικο κοινό ενώ αισθητικά εμπλέκουν τον χορό με τα εικαστικά και κινούνται στα όρια της περφόρμανς αρτ. Έργα της ομάδας οπως τα « Nova Aetas », « L’Isolement dans un espace Infini » και « You
can not enter twice the same river », έχουν παρουσιαστεί σε πλήθος θεάτρων και φεστιβάλ σε Γαλλία, Ελλάδα, Σουηδία και Γερμανία μεταξύ άλλων.
Κορίνα Κοτσίρη
E-mail: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
