Εκθέσεις

Η γκαλερί The Breeder παρουσιάζει την πρώτη ατομική έκθεση της Hana Ward - Σοφία Στεβή στην Αθήνα, με τίτλο While We Wait.

Βreeder gallery
Iάσονος 45, Αθήνα,Τ.Κ 104 36
Τηλέφωνο επικοινωνίας: + 00 30 210-3317527
Ωράριο λειτουργίας:
Τρίτη -Παρασκευή: 11.00-19.00
Σάββατο: 11.00-17.00
https://thebreedersystem.com/info
Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Διάρκεια έκθεσης: 23-3-2023 ως 29-4-2023

Η Hana Ward (Λος Άνζελες, Καλιφόρνια,Ε.Π.Α, 1989), δημιουργεί έργα τα οποία εξερευνούν θέματα σχετικά με την ταυτότητα, την ενδοσκόπηση και την μεταμόρφωση του εαυτού. Με αιθέρια αλλά και πολύ εσωτερική ματιά, η Ward συνδυάζει διαφορετικές διαθέσεις, κίνητρα και αφηγήσεις για να απεικονίσει μαύρες γυναικείες φιγούρες που στοχάζονται και ονειροπολούν, χτίζοντας έτσι τους κόσμους τους από μέσα προς τα έξω. Οι πίνακές της αντιπαραθέτουν αφηρημένες φιγούρες σε πολύχρωμα φόντα, αντλώντας αναφορές από τα ονειρικά τοπία του Matisse, του Gauguin και του Rousseau.
Αυτές οι αναπαραστάσεις της προσωπικής αυτοπραγμάτωσης των πρωταγωνιστριών της μερικές φορές λαμβάνουν χώρα στην μοναξιά του σπιτιού και άλλες απελευθερώνονται σε εξωτερικά τοπία. Με επιρροές από αντιαποικιακές ιστορίες, πνευματικά κείμενα και τα κυκλικά μοτίβα που συναντώνται στη φύση, καθώς και από την κυρίαρχη αφήγηση της ιστορίας της τέχνης, το έργο της Ward ανασύρει μια εσωτερική διάσταση προκειμένου να αναδείξει έναν κόσμο όπου τα υποκείμενα μπορούν να κυριαρχήσουν στο ‘εδώ’ και το ‘τώρα.’
Η Ward τοποθετεί τις γυναικείες φιγούρες στο προσκήνιο. Η στάση και η γλώσσα του σώματός τους εκπέμπουν δυναμισμό. Η καλλιτέχνιδα συνδέει τις πρωταγωνίστριές της με μια ευρύτερη συλλογική μαύρη συνείδηση, αναγνωρίζοντας τη δύναμη μέσα της. Η ίδια υποστηρίζει: «στην πραγματικότητα όλα έχουν να κάνουν με την ενδυνάμωση. Νομίζω ότι είναι κάτι που θυμούνται ιδιαίτερα οι μαύρες γυναίκες – τη δική τους εσωτερική πνευματική δύναμη. Όλη μου η δουλειά συνδέεται με τη Μαύρη απελευθέρωση».
Η Hana Ward αποφοίτησε από το Brown το 2011. Zει και εργάζεται στο Λος Αντζελες. Έργα της έχουν εκτεθεί: OCHI, Los Angeles, CA; Mrs. Gallery, Maspeth, Queens; Los Angeles Contemporary Exhibitions, Los Angeles, CA; Harun Gallery, Leimert Park, CA; Beyond Baroque, Venice, CA; και Giant Robot, Oakland, CA. Το 2017 έλαβε υποτροφία ως Artist-in-Residence του Department of Cultural Affairs του Λος Άντζελες. Η Ward είχε πρόσφατα μια solo παρουσίαση στο Frieze Los Angeles με τη γκαλερί OCHI ενώ αναμένεται μια ατομική έκθεση στην OCHI, Λος Άντζελες τον Μάιο του 2023. Η δουλειά της έχει συμπεριληφθεί σε εκδόσεις όπως: Artforum, The New York Times, Los Angeles Times, Financial Times, Amadeus, Artillery Magazine, and AUTRE ενώ συμμετείχε στο podcast Voices on Art σε συνδυασμό με το Independent Art Fair.
Sofia Stevi When we start to understand the world trilogy, The Letter (side A), 2023 Acrylic on cotton fabric 256 x 370cm
Sofia Stevi When we start to understand the world trilogy, The Journey (side A), 2023 Acrylic on cotton fabric 256 x 370cm

ΣΟΦΙΑ ΣΤΕΒΗ
When We Start to Understand the World
23 Μαρτίου– 29 Aπριλίου 2023 The Breeder, Aθήνα
Υπάρχει ένα σπίτι χτισμένο από την ίδια την επιθυμία. Είναι ένα σπίτι που φιλοξενεί μια παραμυθένια ιστορία, όπως αυτές που θα συναντούσατε στους τοίχους μιας ονειρικής αναγεννησιακής βίλας, επιπλωμένης με μαγευτικές νωπογραφίες και ταπισερί, μιας κατοικίας γεμάτης ζωή, από τα πολυτελή συμπόσια και κομψούς ενοίκους, που περιβάλλεται από κήπους όπου φυτρώνουν ευωδιαστά φυτά. Παρακαλώ προχωρήστε και χαμογελάστε: σήμερα σας προσκαλούμε να μυηθείτε στην έκθεση When We Start to Understand the World της Σοφίας Στεβή. Η έκθεση δομείται γύρω από μια μνημειώδη τριλογία ζωγραφικών έργων σε ύφασμα, βυθίζοντας τους θεατές σε μια οικεία περιπέτεια ενδοσκόπησης και ανακάλυψης.
Αυτό το ταξίδι είναι πληθωρικό και στοχαστικό: αναμείνατε μια αδυσώπητη παλέτα από κόκκινα και πράσινα, ροζ και κίτρινα, μπλε και πορτοκαλί, όλα μέρος μιας αδιάκοπης και ζωηρής δίνης που εξελίσσεται παίρνοντας τη μορφή ενός αφράτου σύννεφου, μουντών υδρατμών, ενός κελαρυστού ρυακιού ή μιας βραχώδους πλαγιάς. Αυτά τα ζωηρά χρώματα που ξεπηδούν από το εφευρετικό πινέλο της Στεβή μαγνητίζουν το μάτι του θεατή με γοητεία και ειλικρίνεια, θυμίζοντας τοπία που έστησε μεθοδικά επιδέξιος σκηνοθέτης.
Τα πλάσματα στα έργα της Σοφίας Στεβή κατοικούν σε ένα ουτοπικό περιβάλλον στο οποίο τα φυτά, τα ζώα, οι άνθρωποι, τα έργα τέχνης και οι φανταστικές μορφές, όλα βρίσκουν τη σωστή τους θέση. Είναι θέμα δικαιοσύνης και ισορροπίας. Μερικές φορές, ο γραπτός λόγος έρχεται στο προσκήνιο, είτε υποστηρίζει το κεντρικό θέμα του έργου είτε προσθέτει ένα αινιγματικό δεύτερο επίπεδο στη αφήγηση. Τυχόν αντίθεση ή ένταση μεταξύ οποιουδήποτε από τα στοιχεία της σύνθεσης, επιλύεται ομαλά στην ευρύτερη εικόνα από τη γαλήνια κυριαρχία της Στεβή στο σύμπαν των εικόνων.
Στην πραγματικότητα, ένα από τα πιο εντυπωσιακά χαρακτηριστικά της τεχνικής της καλλιτέχνιδας είναι η κατασκευή πολλαπλών εικονογραφικών επιπέδων που αψηφούν τους κοινούς κανόνες αντίληψης και αναπαράστασης. Μια συνεχής αίσθηση έκπληξης προκύπτει από την ύπαρξη στοιχείων των οποίων η κλίμακα και η συνάφεια με μια δεδομένη πραγματικότητα, δεν εναρμονίζονται ποτέ στο σύνολό τους, αλλά μάλλον γίνονται μέρος μιας χορογραφικής αλληλεπίδρασης. Αυτή η πολύπλοκη ενορχήστρωση διαφορετικών στοιχείων δημιουργεί πάντα έναν ισορροπημένο ρυθμό που υπακούει στο όραμα της καλλιτέχνιδας.
Για την ποιητική της Στεβή, ο τίτλος αυτής της έκθεσης είναι μια εσκεμμένη πρόκληση που απευθύνεται στον ωμό υλισμό τον οποίο αναζητούν οι σκοτεινοί πρωταγωνιστές του When We Cease to Understand the World, ενός πρόσφατου βιβλίου του Χιλιανού συγγραφέα Benjamin Labatut. Σε αυτήν την ανθολογία φανταστικών βιογραφιών, μια ομάδα έγκριτων επιστημόνων του 20ου αιώνα, όπως οι φυσικοί Karl Schwarzschild και Werner Heisenberg – αντίστοιχα ο συγγραφέας μιας μαθηματικής απόδειξης για τις μαύρες τρύπες και ένας από τους εμπνευστές της κβαντικής μηχανικής – εγκλωβίζονται σε ένα κρεσέντο κυκλοθυμίας καθώς η αναζήτησή τους για τις έσχατες αλήθειες υπονομεύει προοδευτικά την πίστη τους στη δυνατότητα της ανθρωπότητας να αναπτύξει επιστημονικές θεωρίες ικανές να εξηγήσουν την ολότητα του κόσμου. Σε αντίθεση με τις προσδοκίες τους (όπως και εκείνες της Δύσης…), η έρευνά τους για ρασιοναλιστική και στέρεη βάση απλώς μεγαλώνει το μυστήριο της πραγματικότητας.
Είναι αυτή η ατέρμονη συνάντηση με το άγνωστο που η έκθεση της Στεβή επιχειρεί περισσότερο να γιορτάσει παρά να θρηνήσει. Όσο κι αν προσπαθούμε να εντοπίσουμε την πραγματικότητα στην πιο απόλυτή της μορφή – είτε μέσω μαθηματικών είτε φυσικής, χημείας ή βιολογίας, οικονομίας ή κοινωνιολογίας, ιστορίας ή γεωγραφίας, ψυχολογίας ή φιλοσοφίας – ο σύγχρονος κόσμος φαίνεται να μην προσφέρει παρά ένα ολοένα και μεγαλύτερο συνονθύλευμα κρυπτικών και σκοτεινών εμπειριών πλεγμένες μεταξύ τους με επισφαλή νήματα.
Aντιπαραβάλλοντας την ήμερη προσέγγιση του Labatut μπροστά στην φλεγόμενη εντροπική ακαταστασία στην οποία πραγματικά βυθιζόμαστε, η Στεβή επιχειρεί να αναδείξει τη ανακάλυψη και το ξεκίνημα ως πραγματικούς στόχους οποιασδήποτε πιθανής έρευνας. Μόνο αν αναγνωρίσουμε κάτι ως αχαρτογράφητο, μπορεί να ξεκινήσει πραγματικά η διαδικασία κατανόησης του. Αυτή είναι η ταπεινή και ταυτόχρονα ηρωική προσέγγιση της τέχνης για τα πράγματα σε σύγκριση με άλλες μορφές γνώσης.
Κάποιος μπορεί να κατευθύνει το βλέμμα του προς τα πιο μακρινά και σιωπηλά αστέρια του σύμπαντος ή προς τον άπειρο και παράλογο χώρο που χωρίζει τα πιο μικροσκοπικά σωματίδια της φύσης. Ωστόσο, υπάρχουν πραγματικότητες που μένουν να αποκαλυφθούν, σύμπαντα απείρως αχανή και απεριόριστα, ακόμη και σε εκείνες τις στιγμές που συνθέτουν την πραγματική ή φανταστική καθημερινότητα, πραγματικότητες που μόνο η τέχνη έχει τη δύναμη να αναδείξει και να προσφέρει στον στοχασμό. Το αίνιγμα της αφής και της όσφρησης, το θαύμα της όρασης και της γεύσης, η αποκάλυψη της ακοής και οι δυνατότητές μας να τα φανταστούμε όλα: αυτές οι μικρές αισθητηριακές αποκαλύψεις είναι το πραγματικό θέμα αυτής της έκθεσης.
Για να δομήσει τις εικόνες της η Στεβή συγκεντρώνει φόρμες και θέματα που είτε προέρχονται από προηγούμενα έργα της, είτε συνομιλούν με τα έργα των Μεγάλων Δασκάλων της ζωγραφικής, ξεπηδούν από την κάμερα του κινητού της και από το ανεξάντλητο χρυσωρυχείο περιεχομένου που προσφέρει το διαδίκτυο. Η καλλιτέχνιδα δηλώνει: «Πολλές φορές χρησιμοποιώ εικόνες στη διαδικασία της ζωγραφικής μου. Συχνά αυτές οι εικόνες με βρίσκουν. Είναι είτε screenshots που κρατάω, είτε φωτογραφίες που τραβάω από στιγμές που θεωρώ ενδιαφέρουσες. Πάντα ψάχνω κάτι όμορφο ή εξαιρετικό ή απλά κάτι αινιγματικό, κάτι που να συνεισφέρει στο ευρύτερο νόημα, ένα ‘δώρο’ από τα εγκόσμια».
Ανεξάρτητα από ένα ορισμένο βαθμό προεργασίας, η τεχνική της συνεπάγεται επίσης αυτοσχεδιασμό και σίγουρο πειραματισμό: «Όταν ξεκινάς έναν πίνακα θα συναντήσεις τόσα πολλά πράγματα που δεν είχες προβλέψει. Στην πραγματικότητα, η ζωγραφική η ίδια αναλαμβάνει τα ηνία, και είναι δύσκολο μερικές φορές, μα πρέπει να ακολουθήσεις το πινέλο και τα υλικά και ταυτόχρονα να σκέφτεσαι την ιδέα σου και πώς αυτή μπορεί να αλλάξει κατεύθυνση κάτω από τον κανόνα του πινέλου».
Ο ενθουσιασμός της αποκάλυψης -ή καλύτερα- η συναισθηματική περιπέτεια που συνεπάγεται η διάνυση μιας αληθικής διαδρομής, μερικές φορές ιδιωτικής και οικείας, και άλλες κοινά βιωμένης και καθολικής, βρίσκεται στο επίκεντρο του When We Start to Understand the World. To πρωτόγνωρο περιμένει και μας καλεί με σθεναρή φωνή. Ενσαρκώνοντας με τη ζωγραφική της μια λυρική δημιουργό, το θείο με διακριτική περιβολή, η Στεβή μας υπενθυμίζει ότι κάθε μέρα είναι μια αρχή, γιατί ο κόσμος, αν τον δούμε από τη σωστή οπτική, δεν παύει ποτέ να ξεκινά.
Giacomo Mercuriali, Aθήνα 2023

Η Σοφία Στεβή (Αθήνα, Ελλάδα,1982), απόφοιτος του Central Saint Martin’s School of Art & Design στο Λονδίνο, ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Το ζωγραφικό της έργο εστιάζει στην ερμηνεία της πραγματικότητας σε ένα κόσμο ρευστό, ανακατεύοντας το χώρο και το χρόνο, σε ένα σύμπαν που το ονειρικό είναι κομμάτι της καθημερινότητας, τα σώματα ρέουν και το τυχαίο αποκτά υπόσταση μόνιμη.
Επιλεγμένες εκθέσεις περιλαμβάνουν: The Sky above the roof, ομαδική έκθεση στο Tabula Rasa, Πεκίνο; Song without an ending, ατομική έκθεση στο Le Quai Monte Carlo; The Wave, τοιχογραφία στο δημόσιο χώρο, σε παραγωγή του Ιδρύματος Ωνάση (2022); Touch, 16:9 billboard, Kingsgate Project Space, Λονδίνο (2022), Meeting House, duo show με την Rachel Howard στην Galeria Pelaires, Palma (2021), the somnambulists, ατομική έκθεση στην Alma Zevi Gallery, Βενετία (2021), we don’t have to learn something new, ατομική έκθεση στην Pippy Houldsworth, Λονδίνο (2019), turning forty winks into a new decade, ατομική έκθεση στο BALTIC museum, Gateshead, UK, (2018), lizzie & laura, ατομική έκθεση στην γκαλερί The Breeder, Αθήνα (2017), The Equilibrists – Μουσείο Μπενάκη, Athens, σε συμπαραγωγή με το New Museum στης Νέας Υόρκης και το Ίδρυμα ΔΕΣΤΕ, σε επιμέλεια Massimiliano Gioni, Gary Carrion-Murayari and Helga Christoffersen (2016).

H Hana Ward[Λος Άντζελες,Ε.Π.Α,1982] στο έργο <<Chimes>> [2022] [Λάδι σε καμβά] [Διαστάσεις: 121.9 x 121.9 εκατοστά] παρουσιάζει μία γυναικεία παρουσία σε ένα οίκημα με το ένα χέρι μακρύτερο από το άλλο,γεγονός που καταδεικνύει πως κάποιες πράξεις της είναι σημαντικότερες και πως έχουν μεγαλύτερη βαρύτητα από κάποιες άλλες.Επιπροσθέτως, το σφαιρικό στοιχείο του τραπεζιού προωθεί τη ρόδινη επαναληπτικότητα των κύκλων της ζωής αποπνέοντας ερωτισμό, ενώ η ύπαρξη του ιχθύος στην κίτρινη πιατέλα σημαίνει πως η αθωότητα και η αγνότητα αποφέρουν το φως.Επιπλέον,τα πράσινα μάτια της γυναίκας συμβολίζουν την ελπιδαφόρο οπτική της και το παράθυρο στην οικία αποτελεί ένα άνοιγμα και σωτηρία στην αφρικανική φύση.Επίσης,τα χρυσόψαρα στη γυάλα εκπροσωπούν το στοιχείο της ζωής.
Στο έργο << A Sound That Traveled Through the Trees>> [2022] [Λάδι σε καμβά] [Διαστάσεις: 121.9 x 182.9 εκατοστά]η καλλιτέχνιδα παρουσιάζει μία Αφρικανή κοπέλα με πράσινη μπλούζα και κόκκινες αποχρώσεις,γεγονός που αποδεικνύει ότι μέσω του ερωτισμού επιτυγχάνεται η ελπίδα, να αποστρέφει το βλέμμα της προς άλλη κατεύθυνση και να άπτει στους ώμους μία άλλη Αφρικανή που το βλέμμα της προδίδει απόμακρη σκέψη και αποστασιοποίηση.Ακόμη, η κίτρινη μπλούζα της δεύτερης κοπέλας αναδύει το φως που ελλοχεύει.Εξάλλου, η κοτσίδα και των δύο γυναικών συμβολίζει τη συγκρατημένη τους σκέψη.Επίσης,οι κορμοί των δέντρων είναι κόκκινοι ως φαλλικά υποκατάστατα των γυναικών που μοιάζει να αποζητούν τη γυναικεία ερωτική συντροφιά, αλλά δε δείχνει να αισθάνονται και άνετα με το συναίσθημα αυτό.
Στο έργο <<Lucky door(No. 1)>> [2022] [Λάδι σε καμβά] [Διαστάσεις: 132.1 χ 121.9 εκατοστά]η καλλιτέχνιδα εντυπωσιάζει με τη γυναικεία φιγούρα που έχει υπερδιογκωμένο το μπράτσο της ως σύμβολο της υπερανθρώπινης φύσεως και δύναμης της.Eπιπλέον,η έντονη αίσθηση της προοπτικής οδηγεί σε έναν μυσταγωγικό διάδρομο με κλειστή την πόρτα και ένα κυκλικό παράθυρο με φόντο την αφρικανική φύση. Έτσι, τονίζεται με έμφαση πως το άνοιγμα στηρίζεται στην κυκλικότητα και πως η γνωριμία με την Αφρική και τη φύση της είναι η λύση και η πηγή από την οποία αντλεί τη δύναμή της η απεικονισθείσα κοπέλα.Επίσης,το βλέμμα της είναι αγέρωχο και γεμάτο αυτοπεποίθηση από την πληθωρικότητα του μπούστου και της προσωπικότητάς της.

Η Σοφία Στέβη [Αθήνα,Ελλάδα,1982] στο έργο από την τριλογία << When we start to understand the world trilogy>>, << The Letter (side A) >>, 2023, [Ακρυλικό σε βαμβακένιο ύφασμα][Διαστάσεις: 256 x 370 εκατοστά]απεικονίζει μία γυναίκα να κάνει χρήση γραφής από κάτω προς τα άνω πιθανώς σε περγαμηνή,γεγονός που συμβολίζει την ανοδική τάση και την ακμή του πνεύματός της.Επίσης, ο εμπεριεχόμενος λαγός στο σχήμα καρδιάς συνιστά έναν οιωνό ευημερίας,γονιμότητας και καλής τύχης για την κοπέλα μέσω της αγάπης και του έρωτα.Επιπλέον,η αύρα της σε σχήμα ασκού είναι καρποφόρα και ιχθυοφόρα και η διάνοιά της είναι σε προέκταση καρποφόρων νεφελών, καθώς το φόντο είναι πράσινο.Έτσι, η καλλιτέχνιδα υπογραμμίζει πως μέσω της ερωτικής σκέψης και των ερωτικών γραμμάτων επέρχεται η ελπίδα.Επιπλέον,ο τάπητας μπορεί να ενέχει, ίσως,ένα μαγικό στοιχείο στο έργο και ,έτσι, οι καταγεγραμμένες σκέψεις της κοπέλας μέσω της γραφής να ταξιδεύουν σε όλον τον κόσμο.
Στο έργο από την τριλογία << When we start to understand the world trilogy>>, << The journey[side A] >>, 2023, [Ακρυλικό σε βαμβακένιο ύφασμα][Διαστάσεις: 256 x 370 εκατοστά]η καλλιτέχνιδα παρουσιάζει μία γυναίκα να τραβάει κουπί σε μία σχεδία, σε κατάσταση νηφαλιότητας και έχοντας ως ένδυμα τα ερωτικά σύννεφα του ουρανού στην τρικυμιώδη θάλασσα.Επιπλέον, ο κύβος υποδεικνύει πως το ταξίδι της κοπέλας είναι ένα παιχνίδι τύχης που το αποτέλεσμα εξαρτάται από την όψη που η τύχη θα εκλέξει να είναι ορθή κατά τη ρίψη του κύβου.Κατʼ άλλους το κουπί μπορεί να είναι ένα φαλλικό σύμβολο και για άλλους το υποκατάστατο της ανδρικής δύναμης που έχει μετουσιωθεί στη γυναικεία της φύση.Επιπλέον,το αστέρι συμβολίζει τη διασημότητα και τη φήμη της κοπέλας, ενώ το πουλί στη δεξιά πλευρά του έργου πρεσβεύει την ελευθερία που διασφαλίζει το ταξίδι.