Μαγνητικά πεδία

Γράφει η Κλεοπάτρα Σβανά
Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.


Παρασκευή απόγευμα έχω τελειώσει μια φορά αρκετά νωρίς από το γύρισμα και δεν θέλω να κλειστώ στο σπίτι. Ανοίγω το ηλεκτρονικό αθηνόραμα. Άλλο έψαχνα και άλλο βρήκα και πέφτω πάνω στην ταινία: Μαγνητικά πεδία. Παίζεται μόνο σε ένα σινεμά. Βλέπω την ώρα, προλαβαίνω και πάω.
Πήγα σε ένα σινεμά που δεν είχα ξαναπάει ποτέ. Ένα μαγικό παλαιό σινεμά, στην πλατεία Αμερικής. Στην αίθουσα μέσα σε κάθε καρέκλα από πίσω έχει γραμμένο ένα όνομα ηθοποιού ή σκηνοθέτη, Έλληνα ή ξένου. Μια τεράστια αφίσα του Αγγελόπουλου σε νεαρή ηλικία που γράφει: Όταν καταργηθεί η σκοτεινή αίθουσα και η οθόνη, η μαγεία θα έχει χαθεί.

Και ναι είμαστε στο μεταίχμιο αυτής της εποχής. Ο κινηματογράφος και η σκοτεινή αίθουσα κινδυνεύουν να χαθούν δυστυχώς.
Στον κινηματογράφο πήρα μια φίλη που έχει τα μισά μου χρόνια, άρα είμαστε άλλη γενιά. Κι όμως μου μιλούσε για τα φτηνά τσιγάρα ως μια ρομαντική ταινία. Μια ταινία που όταν την είδα περπατούσα στην Πανεπιστημίου και χόρευα από τη χαρά μου που είδα ένα τέτοιο ποίημα. Υπάρχουν και νέα παιδιά που βλέπουν αυτά που βλέπαμε εμείς στην ηλικία τους.

Μαγνητικό πεδίο: ονομάζεται γενικά ο χώρος εντός του οποίου ασκούνται μαγνητικές δυνάμεις.
Στην ταινία του Γιώργου Γούση Μαγνητικά πεδία μιλάει για την συνάντηση δύο ανθρώπων που δεν έχουν καμία σχέση μεταξύ τους αλλά τα ‘’μαγνητικά τους πεδία΄΄ τους έφεραν κοντά.

Θα χαρακτήριζα την ταινία road movie. Από όσο κατάλαβα πρέπει να έχει γυριστεί σε φιλμ. Και εκπέμπει μια αίσθηση εποχής τέλος δεκαετίας 70, αρχές δεκαετίας 80 στην κινηματογραφική της εικόνα. Γιατί σκηνικά είναι ξεκάθαρο ότι πρόκειται για το τώρα.
Έχει έναν αργό κινηματογραφικό ρυθμό. Αλλά αυτό που σε μαγεύει σε αυτή την ταινία είναι ότι κάνει παρέα στη μοναξιά σου, ταυτίζεσαι με τα προσωπικά σου αδιέξοδα, στα οποία οι σύγχρονοι άνθρωποι πέφτουμε συχνά.

Ο σύγχρονος άνθρωπος κατά βάση είναι μόνος και κάνει αυτά που του επιτάσσει η κοινωνία ή η εργασία και όταν αποφασίζει να αλλάξει πλεύση και να κατευθυνθεί στο άγνωστο έρχεται αντιμέτωπος με τη μοναξιά και τις αλήθειες του.
Τι κοινό έχει η Έλενα και ο Αντώνης οι ήρωες της ταινίας; Τίποτα. Απλά η περιπλάνησή τους τους φέρνει κοντά και κάνει το ταξίδι τους πιο ενδιαφέρον και εκεί υπάρχει αυτό το μαγικό. Όταν δύο άγνωστοι κόσμοι ενώνονται μεταξύ τους αναλόγως το μαγνητικό πεδίο που εκπέμπουν ή που βρίσκονται, κάνει επαφή με την ενέργεια του άλλου πεδίου.

Αυτό είναι η ταινία. Δεν έχει κάτι να σε διδάξει ή να σου πει. Σε βάζει απλά να δεις το εγώ σου. Σαν ένας καθρέφτης. Ένας άντρας και μία γυναίκα που δεν ζητάνε τίποτα και δεν πάνε πουθενά. Κουβαλάνε όμως ένα παρελθόν που τώρα θέλουν να το αλλάξουν.
Μια απλή αλλά απίστευτα ιδιαίτερη ταινία που απολαμβάνεις να ταξιδεύεις με τους ήρωές της.
Το σενάριο από ότι είδα έχει γραφτεί σε συνεργασία με τον σκηνοθέτη και τους δύο ηθοποιούς. Διαπίστωσα αρκετές σκηνές αυτοσχεδιασμού, αλλά τις απόλαυσα.
Μου αρέσει τόσο πολύ να βλέπω ελληνικές ταινίες ανεξάρτητες παραγωγές και χαμηλού προϋπολογισμού. Έχουν κι αυτές μια ιστορία να πουν και να σε ταξιδέψουν κάπου.

Και ο Τσιοτσιόπουλος ως εμφάνιση έχει κάτι λαϊκό, κοινό, άγριο, που είναι απεριόριστα κινηματογραφικό και η Τοπαλίδου, έχει μια απόκοσμη ομορφιά που σε κάνουν να χαίρεσαι τους αντιστάρ στην οθόνη.
Φυσικοί και εξαιρετικοί ηθοποιοί και οι δύο.
Νομίζω τα συναισθήματα που σου προσφέρει αυτή η ταινία έχουν να κάνουν με την ενέργεια και το πεδίο – πλαίσιο που έχει σχεδιάσει ο σκηνοθέτης. Έχει συγκεκριμένες δονήσεις από τον τόπο που διαδραματίζεται η ταινία και σκιαγραφείται η ιστορία των ηρώων.
Με αυτό που ταυτίστηκα είναι με την ηρωίδα που τραγουδά για να βάλει λίγο ήχο στη μοναξιά της. Το ‘χω κάνει άπειρες φορές σε πλοία.
Η μελαγχολία σε όλο της το μεγαλείο αλλά όχι με την έννοια της μιζέριας αλλά με την εξερευνητική έννοια του τι θα ακολουθήσει παρακάτω.
Απόλαυσα αυτή την ταινία. Χάρηκα που την είδα.

Πληροφορίες για την ταινία:

Ελλάδα, 2021

Παραγωγή: Γιώργος Γούσης, Γιώργος Καρναβάς, Κωνσταντίνος Κοντοβράκης
Σκηνοθεσία: Γιώργος Γούσης
Σενάριο: Γιώργος Γούσης, Ελενα Τοπαλίδου, Αντώνης Τσιοτσιόπουλος
Φωτογραφία: Γιώργος Κουτσαλιάρης
Μοντάζ: Δημήτρης Πολύζος
Μουσική: Λευτέρης Βολάνης
Πρωταγωνιστούν: Ελενα Τοπαλίδου, Αντώνης Τσιοτσιόπουλος
Διάρκεια: 78 λεπτά
Διανομή: Cinobo

Pin It