Ο Αντώνης Βολανάκης[Αθήνα,Ελλάδα,1976] αφορμώμενος από ένα ιστορικό γεγονός όπως η θυσία των σαράντα παρθένων από τον τύραννο της Θράκης Λικίνιο και του Αμμούν επειδή δεν δέχονταν να θυσιάσουν για χάρη των ειδώλων παρουσιάζει στο έργο του "Remove before sex"[2010]την σύγχρονη εκδοχή τους εν είδει ψυχογραφήματος να δείχνουν αναμονή, αποφασιστικότητα, καλή ευσυνειδησία και έλεγχο του εαυτού τους.
Ο Ζώρζ Ζακοτέυ στο έργο "St Georgiana del pepe,slayer of dragons"[2018]παρουσιάζει μία ανδρική φιγούρα με θηλυπρεπή στάση να περιστρέφει έναν κύκλο γύρω από τον εαυτό της με την αμερικανική σημαία στους ώμους της, υπογραμμίζοντας την κυκλικότητα που χαρακτηρίζει τον ιμπεριαλισμό των E.Π.Α. Οι δράκοντες που την πλαισιώνουν εκπροσωπούν τους εχθρούς της Αμερικής, ενώ η πράσινη μάσκα που φοράει στο πρόσωπο o περφόρμερ δηλώνει πως η υποκριτική τέχνη φέρνει την ελπίδα. Επιπλέον το φιμωμένο στόμα της φιγούρας τονίζει ζητήματα λογοκρισίας που αφορούν την συγκεκριμένη χώρα, ενώ το περίβλημα στον φαλλό του περφόρμερ υπογραμμίζει την σεμνοτυφία των Αμερικάνων σε ζητήματα σεξουαλικότητας.
Ο Στεφ Βαν Λούβερεν [Αμβέρσα,Βέλγιο,1992]στο έργο του "DPA"[2018]παρουσιάζει σε φυσικές διαστάσεις τις τσάντες που χρησιμοποίησε στις φωτογραφίες με το ανδρικό και γυναικείο γυμνό σώμα πλασμένα από σιλικόνη. Ο καλλιτέχνης τονίζει με έμφαση πως οι άνθρωποι θα πρέπει να ξεχάσουν το σώμα τους για να συνειδητοποιήσουν ποιοί είναι και να κατανοήσουν πως αυτό είναι το εργαλείο και το όχημα για την ανάθεση και την υπόδυση κοινωνικών ρόλων. Στις φωτογραφίες ο καλλιτέχνης εργάζεται με την τσάντα από ανδρικό κορμί, ταξιδεύει και ενίοτε ρεμβάζει. Επιπλέον ο Βαν Λούβερεν υπογραμμίζει πως δεν θα πρέπει να νιώθουμε ενοχές για το κορμί που κουβαλάμε, γιατί εκτός του σώματος διαθέτουμε ψυχή, πνεύμα, σκέψη, φαντασία και λογική.
Ο Γιάννης Σαχπάζης στο έργο "Queertopia"[2019]μας παρουσιάζει έναν Queer παράδεισο στον οποίον δεσπόζουν γκέι και λεσβίες υποδυόμενες αναγεννησιακούς ρόλους και στον οποίον δεν υφίσταται η αμαρτία στις σεξουαλικές σχέσεις.Tο ροζ χρώμα υποδηλώνει έναν άκρατο ομαδικό ερωτισμό στη σύνθεση, ενώ υπάρχουν και μορφές αόρατες στον κάθετο άξονα του έργου και των δεσπόζουσων μορφών που υποδηλώνουν πως ο ομαδικός έρωτας είναι συνυφασμένος με την ανωνυμία.
Η Γεωργία Φαμπρίς [Γένοβα,Ιταλία,1973]στο έργο "Fluid corpses and sticky desires"[2019]μας εκθέτει σκηνές ερωτικών συμπλεγμάτων και ενός αχαλίνωτου ερωτισμού σε ένα σταθερό και επαναλαμβανόμενο πλαίσιο. Οι επενδύσεις στα έργα που αφορούν γλειφιτζούρια, καραμέλες και κεράσια υποδηλώνουν την γλύκα του έρωτα. Επιπλέον το λεμόνι ως ύπαρξη πρεσβεύει την αρχή πως ο έρωτας ενίοτε μας βγαίνει ξινός. Επιπροσθέτως το παγωτό εκπροσωπεί την παγωμάρα και την στασιμότητα των σεξουαλικών σχέσεων που μένει ως μόνο απόσταγμα σε αυτές η γλύκα της ηδονής που λιώνει από το πολύ γλείψιμο και την οικειότητα της επαφής. Επίσης το αβγό υποδηλώνει πως ο έρωτας είναι συμπλεκόμενος με την κοσμική αρχή και αυτήν της γεννήσεως και τα αστέρια εκπροσωπούν την λάμψη και την φήμη που αποκτάει κανείς από την σεξουαλικότητα και την ερωτική του διάθεση. Τέλος η μπανάνα εκφράζει τα υποκατάστατα που βρίσκει κανείς στο σεξ ψυχικά, νοητικά ή και φυσικά όπως οι δονητές.
Ο Αλέξανδρος Ψυχούλης [Βόλος,Ελλάδα,1966]στο έργο "Τalking about mankind"[2019]μας παρουσιάζει μία μορφή από ξύλο ελιάς που αντιπροσωπεύει την σοφία της ζωής και που θα μπορούσε να είναι ο Πινόκιο με την μύτη του σε προέκταση από το ψέμα. Η μύτη φέρνει ένα βαρίδιο' μα δεν δείχνει να ενοχλείται ή να λυγίζει από το βάρος της. Ο καλλιτέχνης επισημαίνει πως το ψεύδος είναι στην φύση του ανθρώπινου είδους και το οποίο είναι απαλλαγμένο από αυτή την ενοχή, έστω αν κουβαλάει το βάρος του δίχως συνέπειες.
Την επιμέλεια της έκθεσης έχει κάνει ο Γιώργος Καλύβης.
Αντωνοπούλου αρτ γκάλερι
Αριστοφάνους 20,Τ.Κ 105 54,
Ψυρρή, Αθήνα.
Τηλέφωνο επικοινωνίας: + 00 30 210-3214994
Ωράριο λειτουργίας:
Τετάρτη-Παρασκευή: 14.00-20.00
Σάββατο: 12.00-16.00
http://www.aaart.gr
Διάρκεια έκθεσης: 28-5-2019 ως 26-7-2019 και 28-8-2019 ως 14-9-2019
