Από πολύ μικρή ηλικία ζωγραφίζω αδιάλειπτα. Ακόμα αντηχεί η φωνή της μητέρας μου στ’ αυτιά μου.
«Λίνα…σταμάτα να ζωγραφίζεις και γράψε….».
Καταγινόμουν συνεχώς, κυρίως με αντιγραφές έργων, προσπαθώντας να καταλάβω τα χρώματα , τα σχέδια, τις αναλογίες. Αυτή η αγάπη για τη ζωγραφική με οδήγησε, τελικά, στο εργαστήρι τέχνης Χαλκίδας της Χαρίκλειας Μυταρά.
Στο εργαστήρι πήρα τα πρώτα μου μαθήματα από τον ζωγράφο Άγγελο Αντωνόπουλο σε σχέδιο και ακρυλικό και συνέχισα με τον, επίσης ζωγράφο και καθηγητή, Γιάννη Ζιώγα σε σχέδιο ,ακρυλικό ,σπουδές σε χρώμα και επιτέλους με την μεγάλη μου αγάπη τα χρώματα λαδιού. Χρησιμοποιώντας μια διαφορετική πινελιά και μη μένοντας σε αυτό καθαυτό το σχέδιο αλλά στο πως επιδρά το φως πάνω του προσπάθησα να αποτυπώσω το βαθύτερο νόημα της εικόνας και το τι νιώθει κανείς όταν την παρατηρεί.
Έχω συμμετάσχει σε πολλές ομαδικές εκθέσεις ,αλλά προσωπικά αισθάνομαι ότι ο καλλιτέχνης δεν μπορεί να δείξει αυτό που θέλει, αν αποτελεί μέρος του «όλου».
Στην πρώτη μου ατομική έκθεση προσπάθησα να οπτικοποιήσω συναισθήματα που γεννιούνται διαβάζοντας ποίηση («Η ποίηση συναντά την ζωγραφική»,2015). Στην δεύτερη εγκαινιάζω το παλαιό δημοτικό σχολείο της Λάκας στους Παξούς σαν εκθεσιακό χώρο με τις «Σκηνές από τον κόσμο γύρο μας», το 2016. Στην τρίτη αρχίζω να αναζητώ και να παρουσιάζω το μεγαλείο του σύμπαντος, («Πύλες του Σύμπαντός οι μαύρες τρύπες», 2017) και φτάνοντας στο σήμερα συνεχίζω την αναζήτηση με την «Αστρόσκονη».
Τι σας ενέπνευσε για τη έκθεση με θέμα το σύμπαν;
Το σύμπαν συναρπάζει με την ομορφιά του, οι γαλαξίες, τα άστρα , τα χρώματα και αυτή η μαύρη ύλη που το περιδιαβαίνει. Μας κάνει να σκεφτούμε τη θέση μας, το μέγεθός μας σε αυτό το αχανές σύστημα. Να καταλάβουμε πως είμαστε μέρος ενός μεγαλύτερου συνόλου, πως δεν υπάρχει ο χρόνος, όπως εμείς τον μετράμε, να νιώσουμε , να αισθανθούμε και να αναλογιστούμε τι κάνουμε και ποιοι είμαστε.
Γιατί επιλέξατε τον τίτλο Αστρόσκονη;
Η Αστρόσκονη είναι η ουσία από την οποία είμαστε φτιαγμένοι. Όλα τα στοιχεία της ζωής προέρχονται από τα άστρα. Παρόλο που είμαστε τόσο μικροί, κρύβουμε μέσα μας όλη τη μαγεία του σύμπαντος. Ακόμη και η σκόνη γύρω μας μπορεί να έχει έρθει από κάποιον μακρινό γαλαξία
Τι είναι η τέταρτη διάσταση στην τέχνη σας;
Είναι κάτι πέρα από το μήκος , πλάτος , βάθος. Είναι ο χρόνος , το συναίσθημα , η ενέργεια. Προσπαθώ να την αποτυπώσω μέσα από σύμβολα και στοιχεία που ξεπερνούν την απλή εικόνα. Εξερευνώ ιδέες πέρα από τον υλικό κόσμο σαν να έχω έναν φακό που βοηθά να εμβαθύνω στην τέχνη.
Υπάρχει η Μεταφυσική στα έργα σας;
Ναι, υπάρχει. Πιστεύω ότι υπάρχει άλλη διάσταση. Έχω κάνει το ταξίδι σ’ αυτήν τη σκοτεινή ουσία. Αυτό θέλω να δει και να καταλάβει ο θεατής των έργων μου. Θέλω να νιώσει δέος όταν κοιτά τον γαλαξία, αλλά και την ανακούφιση έπειτα από το ταξίδι
Η Λυπιού; Τι θέση έχει στην έκθεση;
Η Λυπιού είναι κάτι που έχουμε όλοι μας. Ένα δωμάτιο μέσα στην ψυχή μας στο οποίο κρατάμε, με ερμητικά κλειστή την πόρτα ,ότι μας στεναχώρησε ,ότι μας λύπησε, ότι μας πονάει.
Με την Κατερίνα είχαμε βιώσει παρόμοια περιστατικά. Όταν διάβασα τη «Λυπιού» της ζήτησα την άδεια να προσπαθήσω να την αποτυπώσω στον καμβά και να παρουσιάσουμε σε μια βραδιά ανάλυσης το τρίπτυχο. Δεν πρόλαβε…. Σαν φόρο τιμής, λοιπόν, το παρουσιάζω
