Νίνα Ακτύπη: ‘Υπάρχει ταύτιση ανάμεσα σε μένα και τη Μαίρυλιν. Την έχω πραγματικά αγαπήσει. Και αν δεν είχε συμβεί αυτό, δεν θα μπορούσα να ερμηνεύσω σωστά αυτόν τον ρόλο…’
Η ηθοποιός Νίνα Ακτύπη μιλά στο independent.gr με αφορμή τη συμμετοχή της στο έργο του Γιάννη Σολδάτου ‘Το βράδυ που η Μαίρυλιν πέρασε στη λεωφόρο των αστεριών’ σε σκηνοθεσία Γιώργου Λιβανού στο Studio Κυψέλης.
Μιλήστε μας για τον ρόλο σας ως Μαίρυλιν Μονρόε. Ποιές δυσκολίες συναντήσατε για να τον προσεγγίσετε;
Ως επαγγελματίας ηθοποιός δουλεύω με όποιον συνεργάτη ή με όποια ομάδα προκύψει μια ενδιαφέρουσα συνεργασία. Η πρόταση του ευφυέστατου και πρωτοποριακού σκηνοθέτη Γιώργου Λιβανού, με έκανε από την αρχή να σκεφτώ ότι θα διανύσω μέσα μου μια πορεία για να προσπαθήσω να προσεγγίσω αυτόν τον μύθο. Αναμφισβήτητα, πρόκειται για τον μεγαλύτερο μύθο με την ισχυρότερη ακτινοβολία που έχει υπάρξει παγκοσμίως. Έπρεπε λοιπόν να "διπλοσκεφτώ" γιατί η πρόταση εμπεριείχε ρίσκο: το δεδομένο ότι ήταν ένα υπαρκτό πρόσωπο. Για πρώτη φορά μου συνέβαινε. Ο ρόλος στη γραφή του δεν έχει καμία σχέση με αυτόν που "έφτιαξα" στην παράσταση. Όταν διάβασα το εξαιρετικό κείμενο του Γιάννη Σολδάτου, ήξερα μέσα στην πρώτη εβδομάδα ότι θα αυτοσχεδιάσω ανατρεπτικά πάνω σε αυτό. Δυσκολίες υπάρχουν πάντα και κάθε βράδυ, αφού πρέπει να είσαι στο 200% μέσα σε αυτό. Δυσκολίες όσον αφορά την ιδιαίτερη, χαρακτηριστική και πολύ χαριτωμένη κίνησή της, μικρές λεπτομέρειες… Και βέβαια ένα χαμόγελο που δε συμβάδιζε με την ψυχολογία της..
Πόσο ταυτίζεστε με την Αμερικανίδα ηθοποιό και ποιά η γνώμη σας γι' αυτήν;
Ευτυχώς υπάρχει ταύτιση. Ψυχική κυρίως. Έχω κι εγώ συχνά έρθει αντιμέτωπη με το "ρατσισμό" της εικόνας, μιας ωραίας εμφάνισης, που συχνά σε αποκλείει από ρόλους που θα μπορούσες άψογα να ερμηνεύσεις. Αυτό όμως δεν με απασχόλησε ποτέ, γιατί πάντα συνεργάζομαι με open minded και διεθνώς αναγνωρισμένους σκηνοθέτες, οι οποίοι, πρώτα απ’ όλα, έχουν δουλέψει ή σπουδάσει στο εξωτερικό και δεν έχουν τέτοια "κολλήματα". Ταύτιση και στην ανασφάλεια που είχε. Υπάρχει άπλετη και σε μένα δυστυχώς.. Όπως και στην έλλειψη οικογένειας, για διαφορετικούς λόγους φυσικά. Στη δική μου περίπτωση, έχοντας χαθεί οι γονείς, ενώ στη δική της, ούσα αντιμέτωπη με ψυχιατρικά προβλήματα (από τη μεριά της μητέρας της), δεν μπόρεσε να εισπράξει την αγάπη που τόσο έψαχνε σε όλη της τη ζωή, που δυστυχώς δεν ήταν μεγάλη. Ήταν αστεία επίσης η Μαίρυλιν. Είχε χιούμορ! Το ίδιο μου λένε κι εμένα. Άλλο ένα κοινό σημείο !! Δεν έχω ερευνήσει τη ζωή της, ασχολήθηκα μαζί της από τη στιγμή που ανέλαβα τον ρόλο. Θεωρώ τη Μαίρυλιν Μονρόε ένα εύθραυστο πλάσμα και, ύστερα από όσα πέρασε στη ζωή της, την θαυμάζω. Δεν μπορώ να βρω κανένα απολύτως ψεγάδι. Υπήρχε λόγος για ό,τι έκανε. Και δεν πρόλαβε δυστυχώς να αξιοποιηθεί όσο έπρεπε. Την έχω πραγματικά αγαπήσει. Και αν δεν είχε συμβεί αυτό, δεν θα μπορούσα να ερμηνεύσω σωστά αυτόν τον ρόλο.
Μιλήστε μας για τη συνεργασία σας με τον σκηνοθέτη της παράστασης, Γιώργο Λιβανό.
Ευτυχής γι’ αυτή τη συνεργασία. Γνώρισα τον Γιώργο Λιβανό, στις αρχές του 2016, στην παράσταση "Μαύρα τακούνια" του Γιώργου Χρονά και κατάλαβα απ’ την πρώτη στιγμή ότι είναι ένας σκηνοθέτης που δεν θα με μπλοκάρει, δεν θα με "κλείσει". Θα με αφήσει να εκφραστώ και θα κρατήσει αυτό που χρειάζεται. Είναι πολύ σημαντικό αυτό για έναν σκηνοθέτη. Μου έχει συμβεί να φοβάμαι και δεν ήταν ωραίο συναίσθημα. Ο Γιώργος έχει σπουδάσει στην Ελλάδα και στο εξωτερικό (όπως κι εγώ), είναι ανοιχτόμυαλος, έχει μεγάλη φαντασία και πολύ ταλέντο. Πιστεύω ότι το θέατρο είναι η ζωή του. Το αγαπά και τον αγαπά. Είναι ένας πολύ γλυκός άνθρωπος.
Στην παράσταση συμμετέχει ένας πολυπληθής θίασος 13 ατόμων και μουσικός επί σκηνής και η διάρκειά της είναι περίπου 2 ώρες. Πόσο εύκολο είναι το εγχείρημα καλλιτεχνικά;
Δύσκολο. Γενικά δεν είναι εύκολο να ξεκινήσεις, να πατήσεις στα πόδια σου καλλιτεχνικά και οικονομικά και να διανύσεις μια πορεία. Υπάρχουν πολλά εμπόδια, μπορεί να υπάρξουν υγιείς διαφωνίες. Θεωρώ τα οικονομικά εμπόδια πάντα σημαντικότερα, όμως η παράσταση αυτή επιχορηγήθηκε από το Υπουργείο Πολιτισμού, με ένα ποσό, αφενός όχι μεγάλο, αλλά όπως λέει και το τραγούδι του φινάλε: "Μα το μικρό την ιστορία δεν ορίζει". Πάμε πολύ καλά καλλιτεχνικά και εμπορικά σε μια δύσκολη θεατρική σεζόν.
Τι εισπράττετε από τους θεατές στο τέλος της παράστασης;
Συγκίνηση, ενθουσιασμό και κυρίως τη συνειδητοποίηση ότι το Hollywood και όλη αυτή η λάμψη, τα χρήματα, η μεγάλη δόξα… είναι μια ουτοπία. Ότι ένας άνθρωπος που έχει πραγματική αγάπη στη ζωή του και υγεία (ψυχική και σωματική), έχει Πόλυ περισσότερα απ’ όσα μπορεί να τού προσφέρει το Hollywood. Το κείμενο λέει στο φινάλε του έργου: "Ξέρεις, πολλές από τις κοπέλες που ζηλεύεις, θα ήθελαν να είχαν ένα κάλο παιδί να τις περιμένει στο Rock Hill. Ή οπουδήποτε αλλού, δεν έχει σημασία.. ". Θεωρώ ότι αυτή η φράση είναι ανατριχιαστικά αληθινή, κι εμένα προσωπικά με συγκινεί.
Τι εύχεστε για το μέλλον;
Αν και στο μυαλό μου υπάρχει πάντα το παρόν γιατί πιστεύω ότι, όταν κάνουμε σχέδια ο Θεός γελάει, το δεδομένο που υπάρχει πάντα στη σκέψη μου και εύχομαι για όλο τον κόσμο είναι η υγεία. Αν υπάρχει αυτό, τα καλύτερα θα έρθουν, τη στιγμή που πρέπει. Εύχομαι επίσης μέσα από την τέχνη μου να βοηθώ τον κόσμο να κατανοεί, να προβλέπει και να επηρεάζει ανθρώπινες συμπεριφορές και λειτουργίες. Είναι η επιστήμη του θεάτρου. Και φυσικά θέλω πάντα να δουλεύω σταθερά και σε όσο το δυνατόν καλύτερες δουλειές.
Η ταυτότητα της παράστασης
Κείμενο: Γιάννης Σολδάτος
Σκηνοθεσία-Φωτισμοί: Γιώργος Λιβανός
Σκηνικά-Κοστούμια: Δέσποινα Βολίδη
Μουσική: Σάκης Τσιλίκης
Κινηματογράφηση: Γιάννης Σολδάτος
Χορογραφίες: Σίμωνας Πάτροκλος
Μοντάζ: Αντώνης Μανδρανής
Φωτογραφίες: Ζώης Τριανταφύλλου Σφακιανάκης & Κώστας Βολιώτης
Special effect- 3d animation: Γιώργος Λιβανός – Αντώνης Μανδρανής
Θεατρολογική ανάλυση: Μαρία Βλάχου
Γραφιστικά: Ειρήνη Γκολέμη
Βοηθός σκηνοθέτη: Νερίνα Καμπασάκη
Βοηθός χορογράφου: Μαρία Δρακοπούλου
Υποβρύχιες λήψεις : Χρήστος Σολδάτος
Φωτογραφίες μετώπης - προγράμματος : Ζώης Τριανταφύλλου Σφακιανάκης
Σύμβουλος παράστασης: Νότα Παρούση
Γραφιστικά: Ειρήνη Γκολέμη
Υποβρύχιες λήψεις: Χρήστος Σολδάτος
Υπεύθυνος αρχείου: Βασίλης Θεοδώρου
Υπεύθυνοι marketing: Χρύσα Πολυζώη – Γιάννης Βασιλειάδης
Κατασκευές σκηνικών: Νίκος Τσεκούρας
Κατασκευή κοστουμιών- υποδοχή :Vania Alexandrova
Κατασκευές καπέλων - κοσμημάτων Αλίκη Δελλή
Πρόγραμμα: Εκδόσεις Αιγόκερως
Επιμέλεια προγράμματος: Έφη Βενιανάκη
Προβολή-Επικοινωνία: Νατάσα Παππά
Πρωταγωνιστούν:
Καίτη Ιμπροχώρη, Νίκος Γιάννακας, Γιάννης Τσιώμου, Μάνος Χατζηγεωργίου, Σοφία Μπεράτη , Όλγα Πρωτονοταρίου, Μαρία Δρακοπούλου, Σόνια Κωτίδου, Σωτήρης Αντωνίου, Φραγκίσκος Βαφειάδης, Μάνος Τσιβιλής, Γωγώ Φάκου
Στον ρόλο της Μαίρυλιν η Νίνα Ακτύπη.
Τους στίχους υπογράφουν ο Γιώργος Λιβανός και η Μαριάννα Τόλη ( πρόκειται για επιλογή από στίχους που είχε γράψει η ίδια για την ομάδα).
Ζωντανά στο πιάνο θα συνοδεύει την παράσταση η Νίκη Γκουντούμη.
Studio Κυψέλης (Σπετσοπούλας 9 & Κυψέλης, Κυψέλη)
Κάθε Δευτέρα & Τρίτη στις 21.00
Η παράσταση επιχορηγείται από το Υπουργείο Πολιτισμού.
