Πως προέκυψε το The City;
Η ιδέα της έκθεσης ξεκίνησε από την αγάπη μου για την αισθητική της Steampunk. Ήθελα πάντα να δουλέψω πάνω σε αυτή, μα δε μου έφτανε απλά να... "πετάξω" μερικά γρανάζια σε μια λήψη και να την βαφτίσω Steampunk. Έτσι πήρα τα κομμάτια που με κέντριζαν περισσότερο και με λίγη δόση Gothic κουλτούρας και φουτουριστική διάθεση, τα "ένωσα" σε έντεκα χαρακτήρες μίας πόλης.
Γιατί λοιπόν έντεκα;
Γιατί όχι;
Τι είναι λοιπόν αυτή η πόλη;
βρισκόμαστε σε μια πόλη χωρίς όνομα. Μετά από μία υποκείμενη καταστροφή, αδιευκρίνιστου χαρακτήρα μα με πολλά στοιχεία για το τι είναι, για όσους αρέσουν τα παζλ. Τοποθετούμαστε λοιπόν ακριβώς τη στιγμή που η πόλη μας αρχίζει να βρίσκει το δρόμο της, και βλέπουμε έντεκα διαφορετικές μορφές ταλέντων και γνώσεων να "παλεύουν" άλλοι συνειδητά και άλλοι υποσυνείδητα για την πρώτη θέση στο βάθρο της υπεροχής.
Τι σημαίνει για εσένα αυτό το παιχνίδι δύναμης;
Σε πολύ προσωπικό επίπεδο θα μπορούσες να πεις πως όλοι τους, είναι ένα κομμάτι μου. Μα η σημασία του για μένα πάει ποιο μακριά. Θα ήθελα πολύ να δω ποιος απ'όλους θα υπερισχύσει... για να είμαι ειλικρινής, δε ξέρω αν είναι αναγκαίο να υπερισχύσει κάποιος. Μήπως τελικά η κοινωνία μας, χρειάζεται κάτι απ'όλους; θα αφήσω το κοινό να κρίνει.
Τι θα δούμε στην έκθεση;
Στις φωτογραφίες, θα δούμε τους χαρακτήρες στο φυσικό τους περιβάλλον. Εκεί που νιώθουν ασφαλείς και απομονωμένοι να κάνουν αυτό που ξέρει καλύτερα ο καθένας. Έχοντας πάντα μια αφαιρετική διάθεση ως προσωπική αισθητική της δουλειάς μου. Είναι πραγματικά υπέροχο το πως αναδύεται απόλυτα η προσωπικότητα του καθένα από μία στατική λήψη. Είναι βέβαια η μαγεία της δουλειάς μου, και ένας απ'τους λόγους που την επέλεξα. Η έκθεση, θα αποτελείτε επίσης από ένα video art του Αλέξανδρου Τζούλιου, που θα σας βάλει με ένα περίεργο τρόπο ακόμη ποιο μέσα στο μυαλό των χαρακτήρων.
Και φυσικά το πολύ ενδιαφέρον της βραδιάς μας θα είναι η ζωντανή επαφή του κόσμου με τους χαρακτήρες μου, όπου πολύ περίτεχνα έχει επιμεληθεί ο Νίκος Χρηστήδης.
Με λίγα λόγια, ελάτε να γνωρίζεται έντεκα πολυδιάστατους ανθρώπους, και ίσως δείτε και μια δική σας πλευρά μέσα τους.
Τι σε εξιτάρει περισσότερο και τι λιγότερο;
Με εξιτάρει να ζωγραφίζω με το φως, θέλω να μάθω το φως σαν να είναι κομμάτι του εαυτού μου. Να δίνω ζωή σε κάτι που δεν υπάρχει, μα θα ήθελα. Και πάντα αυτό με οδηγεί στο πορτραίτο και στον άνθρωπο. Πιστεύω πως ο κάθε ένας από εμάς έχει το δικό του φως. Αυτό ψάχνω και όταν το βρω, μου αρέσει να το "κλέβω". Μ'αρεσει να ερωτεύομαι στη δουλειά μου, και όντας ήδη ερωτευμένη με το φως, ψάχνω την αλληλεπίδραση του σε εμάς. Την τέλεια αρμονία από δύο οντότητες, φαινομενικά αυτονόητες, για εμένα, όχι τόσο. Φως, άνθρωπος, έρωτας και φαντασία λοιπόν. Όσο για το λιγότερο, δε ξέρω. Πιστεύω πως αν έχεις τη διάθεση να ψάξεις, πάντα θα βρίσκεις κάτι να σου εξάψει τη φαντασία.
Έχεις "μη" στη δουλειά σου; Για παράδειγμα το γυμνό.
Δεν έχω πολλά μη, όσο βέβαια πληρούν τις προϋποθέσεις ενός όμορφα αισθητικού αποτελέσματος.
Όσο για το γυμνό, έχω κάνει κάποιες δουλειές και πιστεύω δεν είναι ντροπή το σώμα μας, και η αποτύπωση του, με τη σωστή χρήση των μέσων ενός φωτογράφου, μπορεί να σε οδηγήσει σε πολύ ενδιαφέροντα μονοπάτια. Το κλειδί πιστεύω για το γυμνό, είναι ο σεβασμός.
Λεπτομέρειες για την έκθεση διαβάστε ΕΔΩ
