Το TAF / Τhe Art Foundation με χαρά παρουσιάζει την ομαδική έκθεση με τίτλο Purple Hearts, Black Smiles σε επιμέλεια της ομάδας ammophila, η οποία πραγματοποιείται στον εκθεσιακό μας χώρο μέχρι και την Κυριακή 9 Απριλίου 2023.
Μερικές φορές οι καρδιές μας νιώθουν μωβ, λειτουργούν αδιάκοπα σαν κατοικίες της αγάπης, γεμίζουν, φουσκώνουν, στέλνουν μηνύματα έλξης, αρνούνται την ντροπή, τρέχουν προς το χάος. Πως νιώθει μια μωβ καρδιά; Το μωβ χρώμα συνδέεται παραδοσιακά με την υπεροχή, τη δύναμη και την κυριαρχία αλλά ταυτόχρονα με την παρακμή και την αποσύνθεση. Τα χαμόγελα μας εναλλάσσονται στον τόπο και τον χρόνο. Σε καθημερινές στιγμές δηλώνουν συγκατάβαση, οικειότητα, αντοχή στην πίεση και αισιοδοξία. Εκφράζουν ανασφάλεια, όταν αναζητάμε ανταπόδοση, έλεγχο εαυτού σε περίπτωση που υπάρχει ένταση, αυτοπειθαρχία σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης, κυριαρχία και ψυχραιμία απέναντι στον συνομιλητή μας όταν δεχόμαστε φραστική επίθεση. Η πίεση της συλλογικής συνείδησης, παράγει το στερεότυπο της καθημερινής μας συμπεριφοράς και διαμορφώνει ταυτόχρονα το αισθητικό πρότυπο της εξωτερικής μας εμφάνισης, συνδέοντας το χαμόγελο με την «ομορφιά» και την «καλοσύνη». Η έλλειψη χαμόγελου, συνιστά ένα είδος μορφολογικής και κοινωνικής παρέκκλισης. Η κυρίαρχη αντίληψη, αντιστρέφεται μέσω μιας καθιερωμένης δεισιδαιμονίας που είναι η ερμηνεία του γέλιου στο όνειρο. Εκεί, το γέλιο θεωρείται κακός οιωνός για όποι@ γελάει και πρέπει να προσέχει καθώς έρχονται δυσάρεστες καταστάσεις, πίεση και στενοχώριες. Σε ορθολογικά πλαίσια, το «καθαρό» χαμόγελο συνεπάγεται «καλή καρδιά» και καθορίζει σε πρώτο στάδιο την πρόσληψη του εαυτού μας από τις κοινωνικές ομάδες με τις οποίες εμπλεκόμαστε. Μια μωβ καρδιά ίσως μας μιλήσει για την ηθική, την ηρεμία, την κυριαρχία και τη θλίψη. Το μαύρο χρώμα, αντιφατικό για ένα χαμόγελο, σκοτεινό και κομψό, συνδέεται ταυτόχρονα με το μυστήριο, τον θάνατο τον φόβο και τη δύναμη.
Στην έκθεση με τίτλο Purple Hearts, Black Smiles η Μαίρη Ζυγούρη, η Μαργαρίτα Μποφιλίου, η Εύη Ρουμάνη, και η Νάνα Σαχίνη διαπραγματεύονται την αμφισημία των γενικευμένων αντιλήψεων που κατηγοριοποιούν χώρους, συμπεριφορές, αντικείμενα και καταστάσεις. Συναισθήματα έντασης και αποπροσανατολισμού τοποθετούνται σε οριακές καταστάσεις. Η καλοκαιρινή επίσκεψη σε έναν αρχαιολογικό χώρο μετατρέπεται σε τόπο αναπαράστασης ενός εφιάλτη ενώ δύο πατάτες σε μια κουζίνα γίνονται μάρτυρες της επικείμενης θυσίας τους. Η αρτιότητα ενός στόματος υπονομεύεται από την παρέμβαση μαύρης χρωματικής ύλης και θρυμματισμένα ροζ σαπούνια συνθέτουν το απρόσμενο άνοιγμα για έναν άλλο κόσμο.
Συμμετέχουν: Επιμέλεια:
Μαίρη Ζυγούρη ammophila
Μαργαρίτα Μποφιλίου
Εύη Ρουμάνη
Νάνα Σαχίνη
Εγκαίνια: Τετάρτη 22 Μαρτίου 2023 | 19.00
Διάρκεια: 22.03 – 09.04.23
Ώρες Λειτουργίας: Τετ – Κυρ | 12.00-20.00
Διεύθυνση : TAF / The Art Foundation | Νορμανού 5, Μοναστηράκι
Είσοδος Ελεύθερη
Η Μαίρη Ζυγούρη[Αθήνα,Ελλάδα,15-8-1973]στο έργο<< Ενύπνιο>> [2020]Video poem/performance][Διάρκεια: 9 λεπτά και 55 δευτερόλεπτα][Αρχαιολογικός χώρος,Paestum/Ποσειδωνία,2019, Capaccio,Αντικύθηρα,2012,Ελλάδα]παρουσιάζει σκηνές από τον ομώνυμο αρχαιολογικό χώρο με αντίστοιχα και συνακόλουθα τελετουργικά.Επιπλέον,η γλαύκα στο ναό είναι το σύμβολο της σοφίας που διαδίδεται για τη λατρεία της θεάς Ήρας και του θεού Ποσειδώνα.Επίσης,το ύδωρ που κυλάει στο χώμα συμβολίζει το ζωτικό στοιχείο για τη λατρεία του θεού Ποσειδώνα.Επιπλέον,οι γαλάζιες πέτρες συμβολίζουν την επίδραση του θεού Ουρανού στη λατρεία τόσο της Ήρας όσο και του Ποσειδώνα.Έπειτα,το κάτοπτρο αντανακλά την ερειπιώδη μορφή της αρχαιοελληνικής θρησκείας που επανέρχεται στον εαυτό της μέσω του διαχρονικού και του συγχρονικού στοιχείου.Κατόπιν τούτου, η κοιμώμενη κοπέλα με το άσπρο ένδυμά της κείμενη στις θερμοφόρες, συμβολίζει την παρθενία ένεκα της αγνότητας που εκπροσωπεί η λευκότητα του φορέματος και που αντλεί θέρμη εκ τεχνητών μέσων.Ακολούθως, η πίεση στο σημείο του τρίτου ματιού σε μία ιέρεια πρεσβεύει την τάση του θεού Ποσειδώνα να παρωθεί εκτός λογικής τους θιασώτες του.Εν συνεχεία, η πανσέληνος σε ανοδική τάση δηλώνει την ακμή του ρομαντισμού στο αρχαιοελληνικό ιδεώδες και η ταλάντωση στο νερό την ταραχή που επέφερε ο θεός Ποσειδώνας το βράδυ.Ύστερα, οι ψιάδες νερού στους λίθους φανερώνουν τη μετακυριαρχία του υδάτινου στοιχείου στη Γη και η σκάλα με τις θερμοφόρες σε μορφή τριήρους που επιπλέει στην επιφάνεια του νερού,εκπροσωπεί την ανοδική τάση της θερμοκρασίας.Διαδοχικώς, ο κύκλιος χορός των γυναικών έχει ως στοχοδοσία την επίκληση των αρχαιοελληνικών πνευμάτων προς τη θεά Ήρα και τον θεό Ποσειδώνα και το πάτημα των θερμοφόρων τη μετάδοση του υλικού της θερμότητας στη γη.Επομένως, η γυναίκα που κρατάει το κάτοπτρο ως πιάτο συμβολίζει πως η αντανάκλαση του εαυτού της αποτελεί και το εδώδιμό της.
H Eύη Ρουμάνη στο έργο <<Heart mouth>>[2023][Λάδι σε φωτογραφίες,μεταβλητές διαστάσεις]παρουσιάζει μία σειρά φωτογραφιών με μία εικονιζόμενη γυναίκα σε διάφορες πόζες.Στην πρώτη φωτογραφία η γυναίκα εξωθεί τη γλώσσα της και αποτυπώνεται σε αυτήν μία καρδιά,ενδεικτικό της αγάπης που έχει κάποιος, όταν εκφράζεται με παρρησία.Επιπλέον,στη δεύτερη φωτογραφία η γυναίκα με το κεκλεισμένο στόμα διαθέτει μία τελεία,ως ένδειξη πως είναι κανείς τέλειος, όταν στιγματίζεται από την τελεία ως σημείο στίξης και παύσης λόγου.Επιπροσθέτως,στην τρίτη φωτογραφία η γυνή με ανοιχτό το στόμα και τη γλώσσα σε συστολή διακατέχεται από την κόκκινη καρδιά που συμβολίζει την άδολη αγάπη.Ακόμη, στην τετάρτη φωτογραφία η γυναίκα με ανοιχτό το στόμα, αλλά με τη γλώσσα προς το εξωτερικό, υποδηλώνει με τη μαύρη καρδιά το σκοτεινό είδος της αγάπης.Εξάλλου,στην πέμπτη φωτογραφία η παύλα στο στόμα της γυναικός εκπροσωπεί την αφαιρετική ικανότητα του λόγου.
Η Νάνα Σαχίνη[Θεσσαλονίκη,Ελλάδα,1975]στο έργο <<Inanna>>[2019][Κεραμικό,ακρυλικό χρώμα,γραφίτης][Διαστάσεις: 44 χ 43 εκατοστά]παρουσιάζει τη θεά του πολέμου,των θεϊκών νόμων και της πολιτικής εξουσίας της Μεσοποταμίας[Περίοδος Uruk:4.000 π.Χ-3.100 π.X] σε κατάσταση διχασμού με το ένα της μάτι να είναι σε απόσυρση από την υλική διάσταση του σώματος και με πασίδηλη την τάση πνευματοποίησης της όρασης της,αλλά και να είναι σε απόσταση από το άλλο.Εξάλλου,οι οπές του πλαισίου φανερώνουν τα μαγικά υπερκόσμια ανοίγματα της θεάς στον περιβάλλοντα χώρο.Επίσης,ο πίλος με τις προεκταμένες σφαίρες και τα φαλλοειδή πεπτωκότα εξαρτύματα σε συμμετρία αποκαλύπτουν την εκδικητική μανία της θεότητας προς το ανδρικό φύλο με την αφαίρεση των γενετησίων της ορμών και τη διακοσμητική χρήση τους για τον εξωραϊσμό της προσωπικότητας της από το γυναικείο πληθυσμό.
Στο έργο <<What about you,lovely breast?>> [2020][Αφρός πολυουρεθάνης,καλσόν,καρφίτσες,μέταλλο][Διαστάσεις: 182 x 50 x 42εκατοστά]η καλλιτέχνιδα παρουσιάζει μία άρκτο σε ρόδινο χρώμα και στο χαρίεν κεφάλι της να είναι σε συρραφή τα διάφορα τμήματα του, γεγονός που καταδεικνύει τον κατακερματισμό της από τραυματισμό και την ύστερη αποθεραπεία της.Επίσης,το έργο αποπνέει τρυφερότητα για το ευάλωτο ζώο που μοιάζει να επουλώνει τα τραύματά του κατόπιν,όμως,ανθρώπινης παρεμβάσεως.
ARELIS
http://www.theaterinfo.gr
The TAF Art Foundation
Νορμανού 5
Μοναστηράκι,Αθήνα
Τ.Κ 105 55
Τηλέφωνο επικοινωνίας: +00 30 210-3238757
Διάρκεια έκθεσης: 22.3.2023 ως 9.4.2023
Ωράριο λειτουργίας: Τετάρτη-Κυριακή 12.00-20.00
http://www.theartfoundation.gr
Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
