Μια χαμηλού προφίλ σταρ θα έλεγα. Ήταν ένας γλυκύτατος άνθρωπος. Αυτή η γλυκύτητα που έχει αποτυπωθεί στις ελληνικές ταινίες, τη χαρακτήριζε και ως προσωπικότητα την Κάκια Αναλυτή.
Πρώτη φορά στη ζωή μου την είδα ως παιδί στην τηλεόραση. Κόλλησα στην οθόνη γιατί αυτό που έβλεπα μου άρεσε και μου έκανε εντύπωση. Αμέσως ρώτησα να μάθω ποια είναι αυτή. Λίγες είναι οι ταινίες που προβάλλονται στην τηλεόραση. Ίσως γιατί δεν θεωρούνται εμπορικές.
Λίγα χρόνια αργότερα στην εφηβεία, βρήκα σε ένα περιοδικό μια φωτογραφία της. Έγραφε για μια παράστασή της στο θέατρο Αναλυτή. Έκοψα τη φωτογραφία και την κράτησα. Αυτή τη γυναίκα είπα μέσα μου θα ήθελα να τη γνωρίσω.
Στα 18 μου πήγα σε μια σχολή σκηνοθεσίας που είχε και τμήμα υποκριτικής. Μπαίνοντας στη σχολή στον πίνακα ανακοινώσεων έγραφε: ΄΄Φέτος υποκριτική θα διδάσκει η Κάκια Αναλυτή΄΄.
Το όνειρό μου γινόταν πραγματικότητα, θα γνώριζα αυτή τη γυναίκα. Όταν πήρα το πρόγραμμα των μαθημάτων είδα ότι θα έχουμε και υποκριτική.
Ανυπομονούσα να μπώ στην αίθουσα του μαθήματος της υποκριτικής.
Μια κυρία πολύ ευγενής, αξιοπρεπής, καλοσυνάτη. Χαμηλών τόνων γενικά.
Ερχόταν πάντα με ταξί στη σχολή και κάποιες φορές ερχόταν να την πάρει ο Κώστας Ρηγόπουλος.
Τον θαύμαζε τον Ρηγόπουλο. Τον αγαπούσε. Ήταν ερωτευμένη. Ήταν εξαρτημένη από αυτόν.
Η Κάκια ήταν μαμά στη διδασκαλία της. Μας φερόταν σα μαμά μας. Είχε τη μητρική στοργή. Μας έδινε θεατρικές συμβουλές και συμβουλές ζωής.
Ήταν ένα κοριτσάκι. Αυτό το κοριτσάκι ως τα 60 της είχε κρατήσει τη θηλυκότητά του και με την εμπειρία ζωής που είχε μπορούσε να σε διαβάσει (αποκωδικοποιήσει) άνετα.
Δεν ήθελε όμως και να στεναχωρήσει κανέναν.
Αυτό που μας έλεγε ήταν: ΄΄δεν μπορώ να σας διδάξω έργα που δεν έχω παίξει. Έργα που δεν έχω μελετήσει.΄΄ Έδινε στα παιδιά ρόλους από έργα που είχε ανεβάσει με το θίασο που είχε με το Ρηγόπουλο. Θυμάμαι τις κωμωδίες όπως το ΄΄Σούκι Γιάκι΄΄ και η ΄΄ δικιά μας΄΄
Μας μιλούσε συχνά για το Μίνω Βολανάκη. Και πάρα πολύ για την κυρία Κατερίνα που την είχε πάρει στο θίασό της, όταν πρωτοξεκίνησε.
‘’Της Αγίας Αικατερίνης πήγα και έκοψα τη μύτη μου. Τότε ήταν της μόδας. Είχε κάνει η Αλίκη πρώτη την επέμβαση και μετά κι άλλες. ‘’ ΄΄ φοβόμουν αλλά για να γράφω καλύτερα στον κινηματογράφο έπρεπε να το κάνω΄΄
Αν είχε όρεξη μπορούσε να σου πει τα αστρολογικά της. Αλλά επειδή κάναμε μάθημα δεν μας ανέλυε πολύ τα αστρολογικά της. Λέγαν ότι μπορούσε να μαντέψει το ζώδιό σου.
΄΄Δεν θέλω να ξέρω αν με έχει απατήσει ο Κώστας. Δεν θέλω να το μάθω ποτέ.΄΄
Η Κάκια ήταν γυναίκα ΄΄παλιάς κοπής΄΄ αν θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε τη φράση αυτή. Εξαρτιόταν από τον άντρα της. Δεν οδηγούσε γιατί ήξερε ότι κάποιος άλλος θα την πάει και θα τη φέρει. Το ότι υπήρχε ο Ρηγόπουλος στη ζωή της ήταν σωτήριο. Γιατί την οργάνωνε. Η ίδια δεν ήταν συγκροτημένη σε πρακτικά θέματα. Μπορεί να είχε τεχνική στη δουλειά της ή να δούλευε σα σκυλί. Αλλά ως γυναίκα περίμενε να την καθοδηγήσει ο άντρας και αφηνόταν επάνω του. Γι αυτό ήταν τόσα χρόνια μαζί.
Δεν μπορούσε να καταλάβει τις σχέσεις των νέων ανθρώπων. Τις έβρισκε φαστ φουντ. Τα παιδιά δεν ερωτεύεστε όπως εμείς. Και που να ζούσε λίγο ακόμα και να έβλεπε τον έρωτα μέσα από τις οθόνες.
Κάπνιζε πολύ. Η φωνή της είχε βαρύνει λίγο σε σχέση με τη γλυκιά φωνούλα που είχε στις ταινίες και σε παλαιότερα θεατρικά που έχουν καταγραφεί στην τηλεόραση (θέατρο της Δευτέρας).
Τα Χριστούγεννα του 1994 έφερε σε όλους μας δώρα. Είχε φέρει μια τεράστια σακούλα και έδωσε σε όλους μας μικρά δωράκια.
Είχε μια περίεργη φοβία. Φοβόταν τα πουλιά. Δεν ξέρω αν ήταν ακριβώς φόβος ή αηδία. Ίσως κάποια εμπειρία που να την έκανε να μην τα συμπαθεί.
Στην τηλεόραση μας εξηγούσε ότι δεν ήθελε να παίξει γιατί δεν ήθελε να εκτεθεί. Υπό την έννοια, ότι σε ένα σήριαλ που έχει συνέχειες και δεν έχει γραφτεί το σενάριο εξ’ αρχής, αλλά κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων και αυτό κάνει τον ηθοποιό να μην ξέρει το χαρακτήρα ολοκληρωμένο. ΄΄Δεν πειράζει ας μην έχω το χειμώνα δεύτερο παλτό, θα τη βγάλω με το ένα. Γι΄αυτό μου αρέσει το θέατρο γιατί μελετώ το ρόλο εξ’ αρχής και υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες κάποιου, νιώθω ασφαλής΄΄.
Το θεατράκι που είχαν στην οδό Αντωνιάδη ήταν πολύ κομψό. Πολύ κλασικά διακοσμημένο και είχε μια γοητεία υψηλής αισθητικής.
Η Κάκια Αναλυτή δεν ήταν υπέρ των σκηνοθετών που καλύπτουν το θεατρικό έργο με τα σκηνοθετικά τερτίπια και όχι ευφυή ευρήματα. Πίστευε στη δύναμη του ηθοποιού επί σκηνής. Δεν ακύρωνε το σκηνοθέτη, αλλά δεν δεχόταν αυτές τις προοδευτικές φαμφάρες.
Μας μιλούσε για το Γιάννη το Δαλιανίδη και έλεγε ο Γιαννάκης ο Δαλιανίδης. Ο Δαλιανίδης είχε σκηνοθετήσει και την Ουάουα, στην κινηματογραφική βερσιόν μετά την εξαετή επιτυχία στο θέατρο.
Την είδα στην τελευταία της παράσταση στο ‘’Σε φιλώ στη μούρη’’ του Γιώργου Διαλεγμένου. Στο καμαρίνι όταν την είδαμε μας μιλούσε για το πουλί που είχαν επί σκηνής. Δεν το ήθελε. Ο γνωστός φόβος. Ένας συμφοιτητής, μου θύμισε ότι θεωρούσε γρουσουζιά τα καναρίνια.
Όταν πέθανε ο Κώστας Ρηγόπουλος ένιωσε απίστευτη μοναξιά. Ήταν η μπιρίμπα που δεν παίζανε πια. Ήταν ότι ήταν 46 χρόνια μαζί, στη ζωή και στο θέατρο.
Τη συνάντησα τελευταία φορά, κατά τύχη στο ΙΚΑ παλαιού Φαλήρου όταν είχε σπάσει το χέρι της μετά το θάνατο του Ρηγόπουλου. Ήμουν έγκυος και με ρώτησε το φύλο του παιδιού. Μιλήσαμε για λίγο. Μου έλεγε πως ταλαιπωριώταν με το χέρι της.
Η είδηση του θανάτου της με ξάφνιασε και στεναχωρέθηκα πολύ. Στην κηδεία πήγα με το μωρό στο καροτσάκι. Είδα πολλούς συμφοιτητές μου, και λόγω του μωρού στάθηκα λίγο πιο πίσω.
Πρόσφατα είδα την εγγονή της Κάκιας Αναλυτή, την Κατερίνα, κόρη της ηθοποιού Ζωής Ρηγοπούλου. Διατηρεί ένα κατάστημα στο κέντρο της Αθήνας που μέσα στο μαγαζί δεσπόζει μια υπέροχη φωτογραφία της Κάκιας. Μιλώντας με την Κατερίνα της είπα πως σκεφτόμουν να γράψω κάτι για την Κάκια, να γράψεις μου λέει. Κι έτσι πήρα το θάρρος.
Η Κάκια μας έλεγε για το Ροντήρη και άλλους μεγάλους θεατρανθρώπους. Κι εγώ με τη σειρά μου ως νεότερη γενιά μιλώ για κείνη που μας δίδαξε, αγάπη, ήθος, ανθρωπιά, αξιοπρέπεια, ζωή και θέατρο!
Στη μνήμη της Κάκιας 1/6/2002
Κλεοπάτρα Σβανά
Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
