Γράφει η Νατάσα Παππά (Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.)
Ο Λάκης Λαζόπουλος είναι αναμφισβήτητα ένας πολύπλευρος και χαρισματικός καλλιτέχνης αλλά και μια πληθωρική και έντονη προσωπικότητα -το 2009 αναδείχθηκε ως ένας εκ των εκατό μεγαλύτερων Ελλήνων όλων των εποχών στην τηλεοπτική εκπομπή του τηλεοπτικού σταθμού ΣΚΑΙ «Μεγάλοι Έλληνες»- ο οποίος πρωτοεμφανίστηκε στο θέατρο στα τέλη της δεκαετίας του 1970 (όντας φοιτητής Νομικής στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο της Θράκης), γράφοντας κείμενα για το Θεσσαλικό Θέατρο.
Στη συνέχεια, στην Αθήνα, συμμετέχει σε παραστάσεις της Ελεύθερης Σκηνής μαζί με τους Σταμάτη Φασουλή, Άννα Παναγιωτοπούλου, Μίρκα Παπακωνσταντίνου, Μίνα Αδαμάκη, Δημήτρη Χρυσομάλλη, Χρήστο Βαλαβανίδη κ.ά. Γράφει μαζί με τον Παντελή Βούλγαρη την τηλεοπτική σειρά «Οι Απόμαχοι» (1982) και επίσης γράφει τέσσερις επιθεωρήσεις μαζί με τον Γιάννη Ξανθούλη (1982-1986). Σε δική του μετάφραση-ελεύθερη απόδοση, ανεβάζει τη «Λυσιστράτη» (1986) του Αριστοφάνη, παίζοντας ο ίδιος τον ομώνυμο ρόλο, σε σκηνοθεσία Ανδρέα Βουτσινά. Η μουσική της παράστασης ήταν του Σταμάτη Κραουνάκη, σε στίχους της Λίνας Νικολακοπούλου και η οποία κυκλοφόρησε σε άλμπουμ με συμμετοχή του Μανώλη Μητσιά και της Άλκηστης Πρωτοψάλτη.
Ανεβάζει, μαζί με την Άννα Παναγιωτοπούλου στο Θέατρο Αθήναιον, την παράσταση «Τι είδε ο Γιαπωνέζος» (1987) σε σκηνοθεσία Ανδρέα Βουτσινά και ένα χρόνο αργότερα «Το ημερολόγιο ενός τρελού» (1988) του Νικολάι Γκόγκολ σε σκηνοθεσία Μίνωα Βολανάκη. Συμμετέχει στην τηλεοπτική σειρά «Σιγά, η πατρίδα κοιμάται» (1989) σε σκηνοθεσία Γιάννη Σμαραγδή και μουσική του Διονύση Σαββόπουλου. Γράφει και σκηνοθετεί ο ίδιος την παράσταση «Ήταν ένα μικρό καράβι» (1990), σε σκηνικά Διονύση Φωτόπουλου και μουσική Θάνου Μικρούτσικου. Η παράσταση παιζόταν για δύο χρόνια στο Θέατρο Λαμπέτη.
Ερμηνεύει τον ρόλο του Μακ Κιθ στην «Όπερα της πεντάρας» (1993) σε σκηνοθεσία Ζυλ Ντασέν και την ίδια χρονιά παρουσιάζει στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, σε εναλλασσόμενες παραστάσεις με τον Δημήτρη Χορν, το παραμύθι του Σεργκέι Προκόφιεφ «Ο Πέτρος και ο Λύκος», με την Καμεράτα υπό τη διεύθυνση του Αλέξανδρου Μυράτ.
Παράλληλα, εκείνη την εποχή, εισάγει στην ιδιωτική τηλεόραση μία εβδομαδιαία κωμική-σατιρική σειρά με τίτλο «Δέκα Μικροί Μήτσοι» στην οποία ο ίδιος υπογράφει το σενάριο και πρωταγωνιστεί υποδυόμενος 15 διαφορετικούς χαρακτήρες. Στόχος του είναι να καυτηριάσει και να σχολιάσει την πολιτική-κοινωνική κατάσταση της χώρας. Η σειρά σημειώνει τεράστια επιτυχία –θεωρείται μία από τις μεγαλύτερες επιτυχίες της ιδιωτικής τηλεόρασης- και η τηλεθέαση «χτυπά κόκκινο» για 10 περίπου χρόνια. Ο Λαζόπουλος γίνεται ένα από τα πιο πολυσυζητημένα πρόσωπα της εποχής και αποκτά φανατικούς θαυμαστές που ακολουθούν πιστά κάθε του εγχείρημα. Ωστόσο, το έντονα καυστικό χιούμορ του δημιουργού προκαλεί αντιδράσεις από τον πολιτικό και καλλιτεχνικό κόσμο της εποχής.
Το 1996, παρουσιάζει το δραματικό ποίημα «Ενώχ Άρντεν» του Άλφρεντ Τέννυσον, στο πλαίσιο των εκδηλώσεων του Φεστιβάλ Ναυπλίου 1996 με τον ίδιο στον ρόλο του αφηγητή και τον καλλιτεχνικό διευθυντή του Φεστιβάλ, Γιάννη Βακαρέλη, στο πιάνο. Στη Θεσσαλονίκη παρουσιάζει το έργο «Η Κυριακή των Παπουτσιών» (1997), σε σκηνικά Διονύση Φωτόπουλου και μουσική Θάνου Μικρούτσικου, στο πλαίσιο της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης. H παράσταση μεταφέρεται έναν χρόνο αργότερα στην Αθήνα, στο Θέατρο Ήβη.
Γυρίζει στην Αυστραλία και την Κρήτη την πρώτη του μεγάλου μήκους ταινία «Φοβού τους Έλληνες” (1999) και το καλοκαίρι του 2002, συμμετείχε με τον μονόλογο «Οι ηλικίες του γελοίου», σε σκηνοθεσία Σωτήρη Χατζάκη, στους Θεατρικούς Μονολόγους που οργάνωσε η Πολιτιστική Ολυμπιάδα.
Στις αρχές της δεκαετίας του 2000, καταπιάνεται και πάλι με τη σάτιρα, επιχειρώντας μία ακόμη πολιτική-κοινωνικού σχολιασμού εκπομπή στην ιδιωτική τηλεόραση, ζωντανή αυτή τη φορά, παρουσία κοινού που «κρέμεται» κυριολεκτικά από κάθε του ατάκα και γελά μέχρι δακρύων. Ο ίδιος υπογράφει τα κείμενα, τη σκηνοθεσία και εκτελεί χρέη παρουσιαστή. Στην εκπομπή συμμετέχουν, ως προσκεκλημένοι, ηθοποιοί, τραγουδιστές, και άλλα αναγνωρίσιμα πρόσωπα. Η σκηνή διαμορφώνεται ως τσαντίρι (εξ’ου και ο τίτλος της εκπομπής «Αλ τσαντίρι νιούζ», ο Λαζόπουλος παρουσιάζει. ερμηνεύει, τραγουδά (υπήρχε και ζωντανή ορχήστρα) και γίνεται ο απόλυτος one man show της ελληνικής τηλεόρασης. Το «τσαντίρι» του μας κρατά συντροφιά για περίπου 15 χρόνια από διαφορετικές τηλεοπτικές συχνότητες.
Το 2004, παίζει στο έργο του Αριστοφάνη «Πλούτος» , σε σκηνοθεσία Νίκου Μαστοράκη και μουσική Σταμάτη Κραουνάκη, έχοντας τον πρωταγωνιστικό ρόλο του Χρεμύλου, με τον οποίο και κάνει την πρώτη του εμφάνιση στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου. Πρωταγωνιστεί στην παράσταση του Εθνικού Θεάτρου «Αχαρνείς» (2005) του Αριστοφάνη σε σκηνοθεσία Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου και τον ίδιο χρόνο ανέβασε στο Θέατρο Βρετάνια την παράσταση «Hysteria» του Τέρυ Τζόνσον, σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Αρβανιτάκη.
Συμμετείχε το 2006 στα γυρίσματα της ταινίας «EL GRECO» σε σκηνοθεσία Γιάννη Σμαραγδή και τον Νοέμβριο του 2008 και μετά από απουσία 3 χρόνων από το θέατρο, ανεβάζει την παράσταση «Ο Βιοπαλαιστής στη στέγη» στο Κέντρο Πολιτισμού Ελληνικός Κόσμος, με κείμενα- σκηνοθεσία δικά του.
Παίζει στην διεθνούς συμπαραγωγής, ταινία «Ο Θεός αγαπάει το χαβιάρι» (2011) σε σκηνοθεσία Γιάννη Σμαραγδή και τον Οκτώβριο του 2015 ανεβάζει στο Θέατρο Γκλόρια την παράσταση «Θεέ μου τι σου κάναμε;» σε διασκευή και σκηνοθεσία δική του, με συμπρωταγωνίστρια την Μαρία Καβογιάννη. Γράφει και σκηνοθετεί την παράσταση «Α-πε-λπι-σί-το» (2017), που ανεβαίνει στο Θέατρο Αθηνών, κρατώντας τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Μαζί του συμπρωταγωνιστεί η Σοφία Φιλιππίδου. Ανεβάζει στο Θέατρο Βρετάνια την παράσταση «Βρε, καλώς τους» (2019) σε σκηνοθεσία Πέτρου Φιλιππίδη και παίζει μαζί με τον Αιμίλιο Χειλάκη και την Αθηνά Μαξίμου στην παράσταση «Προδοσία» (2020) του Χάρολντ Πίντερ στο ίδιο θέατρο.
Έχει γράψει στίχους για τραγούδια και τα οποία ερμήνευσαν οι: Χάρις Αλεξίου, Δημήτρης Μητροπάνος, Ελευθερία Αρβανιτάκη, Κώστας Μακεδόνας, Μανώλης Λιδάκης, Γιώργος Μαργαρίτης κ.ά. Έχει εκδώσει 6 μυθιστορήματα.
Και ερχόμαστε στο τώρα, στον Δεκέμβριο 2023, όπου ο πολυσχιδής καλλιτέχνης επιστρέφει με τη νέα του μεταφυσική κωμωδία, «Όταν Πέθανα», την οποία σκηνοθετεί και παρουσιάζει στο θέατρο Βέμπο. Μαζί του πρωταγωνιστούν η Ελισάβετ Κωνσταντινίδου, σε ρόλο έκπληξη ο stand up comedian Διονύσης Ατζαράκης -στον πρώτο του ρόλο στο θέατρο- καθώς και μια ταλαντούχα ομάδα ηθοποιών: Μάνος Καζαμίας, Κωνσταντίνος Μουταφτσής, Βασιλική Σουρρή, Μαρία-Νεφέλη Χρονοπούλου, Φαίδρα Σκλήρη, Κωνσταντίνος Γιάννης, Λαζάρια Σαζεΐδου και Χρήστος Ντούλας. Πιάνο επί σκηνής παίζει ο Θανάσης Μάντζαρης.
Πρόκειται για μια μεταφυσική κωμωδία που μέσα από το σκοτάδι του θανάτου φιλοδοξεί να ρίξει πολύ φως στη ζωή. Ο Λάκης Λαζόπουλος υποδύεται έναν άνδρα που πεθαίνει και ξαφνικά βρίσκεται όρθιος στο νεκροταφείο καθώς ένα από τα νεύρα του δεν έχει νεκρώσει, συμπαρασύροντας τα υπόλοιπα. Στα τριήμερά του, περιμένει συγγενείς και φίλους… Περιμένει τον πεθαμένο ψυχίατρό του, τη μάνα του, την καθαρίστρια, τη δεύτερη γυναίκα του, την ερωμένη του αλλά και την πρώτη του γυναίκα! Οι αποκαλύψεις από τα οικεία του πρόσωπα διαδέχονται η μία την άλλη. Η ίντριγκα και το ψέμα που βίωνε από τους κοντινούς του ανθρώπους, όσο ήταν εν ζωή, βγαίνουν στην επιφάνεια και αλλάζουν τα δεδομένα. Η «ανάστασή» του γίνεται αφορμή για να φωτιστούν κρυμμένες αλήθειες. Τίποτα δεν είναι όπως πριν.
Ο Λαζόπουλος, μέσα από τη νέα του αυτή δουλειά, αποδεικνύει για ακόμα μία φορά ότι δεν υπάρχει διαχωρισμός ανάμεσα σε εμπορικό και ποιοτικό θέατρο. Το θέατρο είναι ένα, κατ’εμέ. Είδη θεάτρου σαφώς και υπάρχουν και ο Λαζόπουλος, εν προκειμένω, υπηρετεί άριστα την κωμωδία-σάτιρα.
Το κείμενό του είναι καλογραμμένο και ευφυές που σκοπό έχει να φωτίσει προβληματικές διαπροσωπικές σχέσεις, ακραίες συμπεριφορές ανθρώπων απέναντι σε καθημερινές καταστάσεις, κρυμμένες επιθυμίες, ακόμα και εμμονές ή ψυχαναγκαστικές αντιδράσεις. Θέτει το ερώτημα εάν μπορούν να υπάρξουν δύο χαρακτήρες σε έναν άνθρωπο και δίνει απάντηση. Από το κείμενο δεν λείπουν φυσικά και μπόλικες πινελιές κοινωνικού-πολιτικού σχολιασμού καθώς και ατάκες που αγγίζουν τα «κακώς κείμενα» της εποχής.
Η σκηνοθετική του προσέγγιση είναι εύστοχη και αναδεικνύει στο έπακρο τους χαρακτήρες του έργου. Η παράσταση κυλά γρήγορα κι ευχάριστα, με ρυθμό που δεν κουράζει, χαρίζοντάς μας άφθονο γέλιο –κάτι το οποίο έχουμε τόση ανάγκη στις μέρες μας!
Οι ερμηνείες των ηθοποιών, στο σύνολό τους, με προεξάρχοντα τον Λάκη Λαζόπουλο, χαρακτηρίζονται από αμεσότητα, ζωντάνια, κέφι και μαεστρία. Οι ηθοποιοί λειτουργούν ως μία καλά δεμένη ομάδα.
Η μουσική επί σκηνής προσδίδει μία ευχάριστη νότα στην παράσταση. Τέλος, την καλοκουρδισμένη κωμωδία έρχονται να συμπληρώσουν το ευφάνταστο σκηνικό, τα υπέροχα κοστούμια και οι πολύ καλές χορογραφίες.
Σπεύστε εγκαίρως γιατί απομένουν λίγες μόνο παραστάσεις και οι περισσότερες βραδιές είναι sold out!
*Πηγή βιογραφικών στοιχείων Λάκη Λαζόπουλου: www.culturenow.gr
Η ταυτότητα της παράστασης
Κείμενο - Σκηνοθεσία: Λάκης Λαζόπουλος
Σκηνικά: Μαίρη Τσαγκάρη
Κοστούμια: Ιωάννα Τσάμη - Ιφιγένεια Νταουντάκη
Μουσική: Βάιος Πράπας
Σχεδιασμός φωτισμών: Περικλής Μαθιέλης
Χορογραφίες - Κίνηση: Κατερίνα Φώτη
Βοηθός σκηνοθέτη: Σίλια Κόη
Βοηθός σκηνογράφου: Ερμιόνη Σταράκα
Φωτογραφίες: Πάνος Γιαννακόπουλος
Trailer: Μιχαήλ Μαυρομούστακος
Teaser προβών: Κωνσταντουδάκης Αντώνης
Graphic Design: Στεφανία Αϊβαλάκη
Πρωταγωνιστούν: Λάκης Λαζόπουλος & Ελισάβετ Κωνσταντινίδου
Μαζί τους: Διονύσης Ατζαράκης, Μάνος Καζαμίας, Κωνσταντίνος Μουταφτσής, Βασιλική Σουρρή, Μαρία-Νεφέλη Χρονοπούλου, Φαίδρα Σκλήρη, Κωνσταντίνος Γιάννης, Λαζάρια Σαζεΐδου, Χρήστος Ντούλας
Πιάνο επί σκηνής παίζει ο Θανάσης Μάντζαρης
Οργάνωση Παραγωγής: Ντόρα Βαλσαμάκη
Παραγωγή: Θεατρικές Επιχειρήσεις Τάγαρη
Διεύθυνση Επικοινωνίας & Δημόσιες Σχέσεις: Όλγα Παυλάτου
Θέατρο Βέμπο (Καρόλου 18, Αθήνα, πλησίον σταθμού μετρό «Μεταξουργείο»)
Παραστάσεις: Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή έως τις 28/04/2024
Προπώληση: https://www.more.com/theater/otan-pethana/
