Ελληνικός τίτλος: Το αγαπημένο μου γλυκό.
[Παρουσίαση: Παναγιώτης Χαλούλος]
Η Μαχίν ζει μόνη στην Τεχεράνη από τον θάνατο του συζύγου της και την αναχώρηση της κόρης της για την Ευρώπη, μέχρι που ένα απογευματινό τσάι με φίλες της την οδηγεί να σπάσει τη μοναχική ρουτίνα της και να αναζωογονήσει την ερωτική της ζωή.
Σκηνοθεσία: Maryam Moghaddam, Behtash Sanaeeha,
Σενάριο: Behtash Sanaeeha, Maryam Moghaddam
Η Μαχίν (Λίλι Φαραντπούρ) 30 χρόνια χωρίς το σύζυγό της αναπολεί παλιές εποχές, πριν στο Ιράν επιβληθεί το γνωστό θεοκρατικό καθεστώς, όταν οι γυναίκες φορούσαν μοντέρνο ευρωπαϊκό ντύσιμο και γόβες, κυκλοφορούσαν ελεύθερες. Ευρωπαίοι καλλιτέχνες, όπως ο Αλ Μπάνο και η Ρομίνα Πάουερ έρχονταν για συναυλίες. Με αφορμή το όνομα του ξενοδοχείου “Freedom” («Ελευθερία») αναρωτιέται αν υπάρχει ελευθερία στην τωρινή εποχή, που επιβάλλεται το άχαρο χιτζάμπ και τα αθλητικά παπούτσια είναι ο γενικός κανόνας!...
Η αστυνομία επιδίδεται στο γνωστό έλεγχο και συλλαμβάνει κοπέλες για …ακατάλληλο ντύσιμο, μακιγιάζ και μαντήλα που δεν καλύπτει πλήρως τα μαλλιά!
Το ποτό απαγορεύεται και κάποιοι κρυφά παράγουν θάβοντάς το στον κήπο σε πιθάρια! Όσο πιο πολύ αγαπιούνται δυο άνθρωποι, λέει η Μαχίν, τόσο πιο καλό είναι το κρασί που μαζί θα φτιάξουν, τι όμορφο! Και προτείνει στον Φαραμάρζ (Ισμαήλ Μεχραμπί), το νέο φίλο, τον ηλικιωμένο ταξιτζή που γνώρισε, να επιχειρήσουν από κοινού την παράνομη παραγωγή κρασιού…
Κι έτσι δυο άνθρωποι μόνοι μοιράζονται όμορφες στιγμές, τρώνε μαζί, απολαμβάνουν το φαγητό και το κόκκινο γλυκό κρασί που η Μαχίν φύλαγε από καιρό στα ντουλάπια της κουζίνας, το γλυκό, χορεύουν μαζί. Εκείνος της διόρθωσε τα φώτα στον κήπο της και τα βράδια της φωτίστηκαν πάλι, όπως φωτίστηκε η ανιαρή, χρόνια τώρα, ζωή της, της φύτεψε λουλούδια στον κήπο και γέμισε χρώματα και αρώματα η ζωή της!
Το κέικ πορτοκάλι, που έφτιαχνε περιμένοντας κάποιος να την επισκεφτεί, τώρα που βρήκε εκλεκτό επισκέπτη, θα μπορέσει να το μοιραστεί μαζί του; Θα καταφέρει να τον κρατήσει κοντά της; Κατά κάποιο τρόπο, ναι!...
Οι δύο ηθοποιοί ερμηνεύουν τους ρόλους με πηγαία φυσικότητα και φρεσκάδα, χαρίζοντάς μας μια ευχάριστη ατμόσφαιρα.
Η γλυκόπικρη αυτή ιστορία μέσα από το όμορφο φιλμ ενόχλησε τόσο το ιρανικό καθεστώς, που έχει επιβάλει στους δύο σκηνοθέτες Behtash Sanaeeha και Maryam Moghaddam απαγόρευση εξόδου από τη χώρα, μην επιτρέποντας την προβολή της ταινίας τους στο Ιράν. Δεν θα μπορούσε να μην ενοχλήσει, άλλωστε, το καθεστώς και για τις νύξεις περί ανελευθερίας, όπως στην αρχή σημειώσαμε, αλλά και από το φλερτ της 70χρονης ηρωίδας, που τολμά κάτω από την τυπική μαντήλα της να μακιγιαριστεί!... Η ταινία γυρίστηκε κάτω από τη βαριά σκιά των διαδηλώσεων «Woman Life Freedom», που γεννήθηκαν μετά τη δολοφονία της Μαχσά Αμινί από την ιρανική αστυνομία ηθών και αποτελεί σίγουρα μια διαμαρτυρία ακόμη, χωρίς συνθήματα και εξάρσεις. Παρά τις απαγορεύσεις, ωστόσο, η ταινία συμμετείχε με τεράστια επιτυχία στο Φεστιβάλ Βερολίνου 2024, όπου και βραβεύτηκε.
Σε λίγες μέρες, την 1η Μαρτίου, οι σκηνοθέτες έχουν κληθεί να καταθέσουν ενώπιον του Επαναστατικού Δικαστηρίου του Ιράν. Υπό τις εξελίξεις αυτές γίνεται μια διεθνής προσπάθεια υποστήριξης των δύο δημιουργών μέσω της συλλογής υπογραφών, με στόχο την απόσυρση όλων των κατηγοριών εναντίον τους και υπέρ του δικαιώματός τους να εργάζονται και να δημιουργούν ελεύθερα. Η ταινία συνεχίζει να προβάλλεται στις ελληνικές αίθουσες.
