Με αφορμή την ατομική σας έκθεση φωτογραφίας “Η επιθυμία της μνήμης” που θα πραγματοποιηθεί στην Αστική Σχολή Κατερίνης από 11 έως 17 Μαρτίου 2023, θέλουμε να σας γνωρίσουμε καλύτερα. Πείτε μας δυο λόγια για σας.
Ως ερασιτέχνης φωτογράφος ασχολούμαι τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Έχω συμμετάσχει σε ομαδικές εκθέσεις φωτογραφίας, σε Κατερίνη και Θεσσαλονίκη, ως φωτογράφος και σε εικαστικές εκθέσεις με ψηφιακό κολάζ ως γραφίστας.
Πείτε μας για αυτό το φωτογραφικό σας πρότζεκτ;
«Η επιθυμία της μνήμης» είναι η πρώτη ατομική μου έκθεση φωτογραφίας. Μέρος του συγκεκριμένου project φιλοξενήθηκε στις σελίδες του περιοδικού Φωτογράφος, στο Μονοθεματικό τεύχος για την Επεξεργασία Φωτογραφίας στο Photoshop και στο Lightroom και έλαβε θετικές κριτικές.
Το συγκεκριμένο project αποτελείται από μία σειρά φωτογραφιών, οι οποίες επιχειρούν να εξερευνήσουν τα όρια μεταξύ του παρελθόντος και του μέλλοντος, της μνήμης και της λήθης. Μέσα από συνθέσεις φωτογραφιών και με ψηφιακή επεξεργασία των φωτογραφιών στο Photoshop, αναγεννιούνται οι παλιές ασπρόμαυρες φωτογραφίες και παίρνουν ζωή, φως και χρώμα.
Ξεφυλλίζοντας τα οικογενειακά άλμπουμ, διερωτώμαι αν η φωτογραφία βοηθάει στη διατήρηση της μνήμης και στην αποφυγή του χειμάρρου της λήθης. Φωτογραφίζοντας τα παλιά σπίτια, τα οποία ασκούν πάντα πάνω μου μια γοητεία, διαπιστώνω ότι έχουν μνήμες πολλές, που έτσι και ξύσεις λίγο την επιφάνεια τους, μπορούν και να σου αποκαλυφθούν ονειρικές εικόνες.
Τι είναι για εσάς η επιθυμία της μνήμης;
Η επιθυμία να ερμηνεύσω την οικογενειακή μου ιστορία για να ανασυνθέσω ένα χώρο ελευθερίας, αυτή αντικατοπτρίζεται σε αυτό το έργο. Απ’ τη μια πλευρά, διαφαίνεται στον θεατή, η ανάγκη να ξεπεραστεί το παρελθόν, ώστε να μπορέσει να ζήσει το παρόν, χωρίς ενοχές, τύψεις κι αυταπάτες. Από την άλλη πλευρά, όμως, επιβάλλεται η επιθυμία της διατήρησης της μνήμης, ώστε να ξεπληρωθεί το χρέος προς στο παρελθόν, σε προσωπικό επίπεδο.
Γιατί τέχνη ειδικά την εποχή της κρίσης;
Η περίοδος της πανδημίας και ο εγκλεισμός, οδήγησαν αναπόφευκτα σε μια ανασκόπηση, τόσο του εσωτερικού μου εαυτού, όσο και των προσωπικών μου αρχείων. Αυτή τη δύσκολη περίοδο που βιώσαμε και εύχομαι να μην ξαναζήσουμε, η τέχνη ήταν αυτή που μας έβγαλε από τα αδιέξοδα και τις σκοτεινές ατραπούς. Η τέχνη είναι αυτή που σε οδηγεί στο φως.
Γιατί αυτή τη μορφή τέχνης;
Γιατί μπορώ ταυτόχρονα, να διηγούμαι ιστορίες. Η κάθε φωτογραφία που δημιουργώ αφηγείται μια ιστορία, την οποία ενισχύουν στοιχεία όπως οι εκφράσεις των προσώπων και η δυναμική των παλιών φωτογραφιών, η ενέργεια του χώρου και των παλιών κτηρίων, τα έντονα χρώματα.
Εκτός από φωτογράφος ασχολείστε και με τη συγγραφή. Πείτε μας γι’ αυτή σας την ενασχόληση και τα βιβλία που έχετε γράψει;
Από νωρίς έγραφα ποιήματα, διηγήματα και αργότερα παραμύθια για παιδιά. Κυκλοφορούν δύο ποιητικές συλλογές μου και ένα Φωτογραφικό-Ποιητικό λεύκωμα. Κυκλοφορούν επίσης πέντε παιδικά βιβλία μου σε δική μου εικονογράφηση, ενώ έχω εικονογραφήσει άλλα τρία παιδικά βιβλία άλλων συγγραφέων.
Το τελευταίο μου παιδικό βιβλίο που κυκλοφόρησε το Νοέμβριο του 2022 είναι ο «Σωσός, ο γάτος που έτρωγε ελιές». Είναι μια περιπέτεια ευχάριστη και διασκεδαστική για τη φιλοζωία, που εμπνέει την αγάπη και την προστασία στα αδέσποτα και άστεγα ζώα. Γιατί η φιλοζωία είναι στάση ζωής, είναι η αγάπη για τα ζώα και για τη ζωή.
Σας ευχαριστώ πολύ!
