Γράφει η Κλεοπάτρα Σβανά
Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
Με μεγάλη επιτυχία στις 14 Νοεμβρίου 2024 έκανε πρεμιέρα η παράσταση demons του Σουηδού θεατρικού συγγραφέα Λαρς Νόρενς στο θέατρο Τζένη Καρέζη.
Πρόκειται για ένα σύγχρονο έργο που πραγματεύεται τις σχέσεις των δύο φύλων στη σύγχρονη κοινωνία.
Οι σχέσεις που μεταμορφώνονται σε τερατώδεις. Ένα έργο με όλη την ανισορροπία των ζευγαριών και της παράνοιας που μπορεί να υπάρχει μέσα στη σχέση μετά από χρόνια ή ακόμα και από την αρχή. Το μίσος και η αγάπη. Αυτή η λεπτή κλωστή που μπορεί να δημιουργήσει εξαρτήσεις, πάθη, μίση, εξάρσεις, βία, κακοποίηση.
Το έργο είναι σκληρό και σοβαρό. Όμως με την παράνοια και τα παράλογα που συμβαίνουν στους ήρωες το κοινό γελάει. Όχι γιατί βλέπει κάτι αστείο, αλλά γιατί αναγνωρίζει τον εαυτό του στην υπερβολή της καθημερινότητας. Αναγνωρίζει τα άγρια ένστικτα που έχουν όλοι οι άνθρωποι όπου αν τα αφήσουν αχαλίνωτα θα υπάρξει ανθρωποφαγία.
Όπως συμβαίνει και στην κοινωνία τα τελευταία χρόνια, ο ένας τρώει τον άλλον. Αυτό είναι το έργο του Σουηδού συγγραφέα που αναστατώνει το θεατρικό σανίδι.
Μπήκα στο θέατρο Καρέζη που εκ των πραγμάτων είναι ένας υπέροχος χώρος. Και βλέποντας το σκηνικό αισθάνθηκα ότι θα δω κάτι καλό.
Μου άρεσε πάρα πολύ η παράσταση. Και το έργο αλλά και η σκηνοθεσία ήταν βοηθητική ώστε να απολαύσω κάτι το διαφορετικό που είχα χρόνια να δω επί σκηνής. Η μάλλον τέτοιο ανέβασμα δεν έχω ξαναδεί ποτέ.
Ενθουσιάστηκα με τον τρόπο που ο σκηνοθέτης (Χρήστος Σουγάρης) αποφάσισε να μεταφέρει το έργο στη σκηνή. Δεν έχω διαβάσει το έργο αλλά σίγουρα η απόδοσή του ήταν καταπληκτική. Υπήρχε οδηγία και αυτό ήταν σαφές.
Ο κυνισμός, η ένταση, το πάθος, η ανία, η δίψα, ο πόθος, τα θέλω , όλα αυτά μπλέκονται στο έργο. Οι ήρωες αλλάζουν μεταμορφώνονται. Δαιμονίζονται. Θέλουν και δεν θέλουν. Δρουν και αντιδρούν. Παθιάζονται αρρωστημένα και αρρωστημένα διεκδικούν. Επιμένουν, νοσούν πάσχουν, λυτρώνονται και ξαναμπλέκουν πάλι στα γρανάζια της εμμονής.
Είναι πραγματικά κάτι διαφορετικό, όχι γιατί δεν έχει ξαναειπωθεί αυτό. Οι αρρωστημένες και νοσούσες σχέσεις έχουν ξαναπαρουσιαστεί σίγουρα στο θέατρο, αλλά με αυτόν τον τρόπο όχι. Ο σκηνοθέτης κατάφερε ενώ στο έργο υπήρχε απόλυτη σοβαρότητα, κυνισμός και απολυτότητα να κάνει το κοινό να γελάσει παρακολουθώντας στιγμές από τις ζωές του.
Η υπογράμμιση των καταστάσεων μέσω του ενδυματολογικού, το σκηνογραφικού, της μουσικής, των φωτισμών αλλά και των ερμηνειών ήταν όλα τόσο συντονισμένα που πρόσφεραν ένα άρτιο θέαμα.
Ενώ είχα πάει με αρνητική διάθεση γιατί είχα διαβάσει κριτικές του κοινού στο Αθηνόραμα ευτυχώς με αποζημίωσε η ίδια η παράσταση.
Η Ιωάννα Παππά την οποία βλέπω πρώτη φορά στο θέατρο αν δεν κάνω λάθος. Ήταν η απόλυτη βασίλισσα επί σκηνής. Έκλεψε την παράσταση με την ερμηνεία της. Την υπεροχή της επί σκηνής και ως ρόλος και ως προσωπικότητα. Είναι ο άνθρωπος ο οποίος έχει υποφέρει αλλά τελικά τα έχει ισοπεδώσει όλα. Οπότε δεν έχει τίποτα άλλο να κάνει παρά να παίξει. Εφ’ όσον τα έχει χάσει όλα παίζει ξανά και ξανά και διεκδικεί το πάθος, τον έρωτα, τη σχέση.
Ο Ιωάννης Παπαζήσης ήταν αυτό που ξέρω και αυτό που περίμενα! Αξιόλογος! Αυστηρός στο ρόλο του και μετρημένος στο παίξιμό του.
Ο Γιάννης Κουκουράκης μεγάλη έκπληξη ως ρόλος που αποκαλύπτεται και ξεσπάει!
Και η συμπαθέστατη Μαρίζα Τσάρη πειστική στο ρόλο της εγκλωβισμένης συζύγου και μάνας. Αλλά έτοιμη για το πάθος!
Είναι επίσης η πρώτη φορά που μου φάνηκαν τόσο χρήσιμα τα κινηματογραφημένα πλάνα επί σκηνής.
Θέλεις να δεις με λεπτομέρεια τις αντιδράσεις, τα αδηφάγα βλέμματα. Τα βλέμματα της ενοχής, της ήττας, της υποψίας, του μυστηρίου, της μοναξιάς. Και αυτό επιτεύχθηκε με μεγάλη ακρίβεια. Μπράβο στο σκηνοθέτη για την όλη αποτύπωση του έργου και των συναισθημάτων.
Ό,τι και να γράψω θα είναι λίγο. Αν και το έργο έχει να κάνει με τους προσωπικούς μας δαίμονες σε μία σχέση και την παθογένεια των σχέσεων γενικά. Τα ερωτικά τρίγωνα τετράγωνα κ.α. Μου άνοιξε τόσες όμορφες πτυχές για τον τρόπο που μεταφέρθηκε στο κοινό που μόνο θετικά έχω να θυμάμαι από αυτή την παράσταση και φυσικά θα την προτείνω ανεπιφύλακτα στους θεατές!
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Κείμενο: Lars Noren
Μετάφραση: Γιώργος Δεπάστας
Σκηνοθεσία: Χρήστος Σουγάρης
Σκηνικά – Κοστούμια: Ελένη Μανωλοπούλου
Σχεδιασμός φωτισμών: Αλέκος Αναστασίου
Σχεδιασμός βίντεο: Χρήστος Σουγάρης – Πάνος Νικολακόπουλος
Live video camera: Πάνος Νικολακόπουλος
Βοηθός Σκηνοθέτη: Σίλια Κόη
Βοηθός Σκηνογράφου: Έμιλυ Κουκουτσάκη
Φωτογραφίες: Ελίνα Γιουνανλή
Graphic design: Indigo Creative
ΔΙΑΝΟΜΗ
Φρανκ: Ιωάννης Παπαζήσης
Καταρίνα: Ιωάννα Παππά
Τόμας: Γιάννης Κουκουράκης
Γκένα: Μαρίζα Τσάρη
Info
DEMONS- Θέατρο Τζένη Καρέζη από 18 Οκτωβρίου
Τετάρτη στις 18:30
Πέμπτη, Παρασκευή & Σάββατο στις 21:00
ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ: https://www.more.com/theater/demons/
